مدینه روز جمعه هشتم ماه ربیع الثانی حال و هوای دیگری داشت، همه منتظر درخشیدن نوری بودند تا گلهای زندگی را در فضای آن سامان، شادابی بخشند.

آسمان دیده بر زمین گشوده بود و مدینه، شب انتظارش را به دست صبح امید می‌سپرد كه ناگاه در صبحدمی حیات بخش، آفرینش، تولدی دوباره كرد و یازدهمین روشنگرش را به هستی بخشید. 

سالروز ولادت با سعادت یازدهمین اختر تابناک ولایت حضرت امام حسن عسگرى -عليه السلام- را به ساحت مقدس صاحب عصر (عج) و تمامى شيعيان جهان تبريك و تهنیت عرض نموده، اميدواریم خداوند متعال توفيق پيروى آن امام همام را به همه ما عنايت فرموده و در فرج و ظهور فرزند بزرگوارش حضرت مهدى-عجل الله تعالی فرجه الشریف- تعجيل فرمايد.

ای مقدس ترین مرد پاک؛ ای امام عسکری (ع)، فراموش مکن که ملتی سر در هوای عشق تو دارد و با یاد و نام تو و فرزندت حضرت ولی عصر (عج) از گم راهی و جهل به سوی نور پرواز می کند. یاد و نام مهدیِ تو گرمابخش دل های خستگان و درماندگان است. ای پدر امام مستضعفان، به خورشید دوازدهم بگو که جلوه کند و با جلوه گری اش سیمای پرطراوتِ اسلامِ نابِ محمدی را رونق ببخشد.

ابومحمد حسن ابن علی، امام یازدهم، پدر بزرگوارش امام هادی (ع) و مادرش بانویی صالحه به نام سوسن یا حدیثه یا سلیل بود.

تولد آن حضرت با اختلاف روایات در ماه ربیع الاول یا ربیع‌الاخر سال ‪۲۳۱‬ یا ‪ ۲۳۲‬ قمری و بنا به اكثر روایات، در مدینه اتفاق افتاده است.

اسم شریف آن حضرت، “حسن” و كنیه‌اش ابومحمد و القابش به صامت، رفیق، زكی، هادی و عسكری معروف بودند.

معارفی از نامه امام علیه السلام به اسحاق بن اسماعیل نیشابوری

کسانی که در قیامت ، کور محشور می شوند

حضرت برای او نوشت:

فَاعْلَمْ یَقِیناً یَا إِسْحَاقُ أَنَّهُ مَنْ خَرَجَ مِنْ هَذِهِ الدُّنْیَا أَعْمَى فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمى‏ وَ أَضَلُّ سَبِیلًا ؛

اى اسحاق بدان، هر كه از این جهان كور بیرون رود در آخرت نیز كور و گمراه‏ محشور می شود.

خود حضرت این عبارت (1) را توضیح داده و می فرماید:

اى اسحاق ، مراد از کوری ، نابینایى دیدگان نیست ؛ بلكه مراد كورى دلهاى درون است(2) و این ، معنای همان سخنی است که خداوند از زبان ستمگران در قیامت نقل می کند: رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمى‏ وَ قَدْ كُنْتُ بَصِیراً ؛ پروردگارا! چرا مرا نابینا برانگیختى و حال آنكه من در دنیا بینا بودم؟

رحمت بودن اوامر و نواهی الهی از آنجا روشن می شود که هر انسانی با رعایت این دستورات است که می تواند به سعادت دنیا و آخرت برسد و اگر نبود این برنامه که از آن به نام دین یاد می کنیم بشر تا ابد در گمراهی می ماند و روی سعادت نمی دید.

خداوند به او پاسخ می دهد: كَذلِكَ أَتَتْكَ آیاتُنا فَنَسِیتَها وَ كَذلِكَ الْیَوْمَ تُنْسى(3) ؛ تو در دنیا آیات ما را ندید گرفتی و به آن توجه نکردی ؛ به همان گونه امروز، خودت از نگاه رحمت الهی ندید گرفته می شوی و از آن بی بهره خواهی بود.

خلاصه هر کس در دنیا چشم به معارف و نمادهای دین بست و از آن روگردان شد به مرور چشم باطن و حقیقت بین او کور می شود و همین امر در قیامت ظهور کرده و فرد به شکل نابینا محشور می گردد.

__________________________________

1. امام علیه السلام این عبارت را که بر گرفته از آیات 72 سوره اسراء است ، با آیه 46 سوره حج توضیح می دهد.
2. یعنی همان چشم باطنی که با گناه و اصرار بر آن کور شده و از دیدن حقایق و نیز مشاهده مظاهر رحمت الهی محروم می شود.

3. آیات 125-126 سوره طه

؟ سؤال: آیا استخاره با قرآن در مسائل سرنوشت ساز مانند ازدواج جایز است؟

√ پاسخ حضرت آیت الله خامنه ای (حفظه الله): شایسته است انسان در اموری که می خواهد راجع به آنها تصمیم بگیرد، ابتدا تأمل و دقت کند و یا با افراد با تجربه و مورد اطمینان مشورت نماید و در صورتی که با این کارها تحیّر او برطرف نشد، می تواند استخاره کند.

   یکی از موضوعات بسیار مهم در عصر حاضر، موضوع طبّ؛ به ویژه طبّ اسلامی است که دانشمندان علم طبّ و آشنایان با معارف اسلامی باید به تحقیق در این مهم، همّت گمارده، در توسعه و ترویج آن بکوشند. در این راستا به دلیل پیوندی که بین طبّ اسلامی و طبّ گیاهی وجود دارد، شناخت گیاهان دارویی و شفابخش نیز امری لازم و ضروری است. امام صادق علیه السلام وجود طبیب را یکی از نیازمندی های ضروری اجتماع می داند.¹

   اسلام، مشوّق مسلمانانی است با جسمی سالم و نیرومند و بدنی قوی و آماده. در قرآن مجید نیز به هنگام شرح صفات «طالوت» و صلاحیت او برای مقام رهبری بنی اسرائیل، نیروی جسمانی او را در ردیف نیروی علمی او آورده و می فرماید: «انّ الله اصطفاه علیکم و زاده بسطة فی العلم و الجسم»²

   در روایات نیز به این موضوع بسیار توجّه شده است؛ زیرا هرگونه تلاش و کوشش در راه سالم سازی جسم؛ می تواند کوششی در راه تقویت بنیه های معنوی و انسانی محسوب گردد.

   در این راستا گیاهان و میوه ها جهت شفابخشی و سلامتی بشر، داروهای مفید و مؤثّری به شمار می روند. قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام با بردن نام و ذکر دستورات درمانی شان، فواید و جایگاهشان را در درمان بیماری ها و امراض روحی و جسمی بشر یادآور شده اند.

   با توجه به اینکه یکی از نقش های بانوان، حفظ و مراقبت از سلامت اعضا و کیان خانواده است، در این راستا سعی می کنیم برای حفظ این مهم، دستورات و نسخه های شفابخش بسیاری از گیاهان و میوه ها را در مکتب و اندیشه اهل بیت علیهم السلام مورد بررسی و آن را در اختیار خواهران طلبه عزیز قرار می دهیم. باشد تا شاهد خانواده هایی سالم و پایدار در تمدّن اسلامی باشیم. 

________________________________________________________

1. تحف العقول عن آل الرّسول، ص 335.

2. انفال / 24.

سلام بر خواهران عزیز و طلبه های گرامی؛

روزهای پایانی سال حال و هوای خاصی دارد و ثانیه ها به دنبال هم طی می شوند تا خود را آماده لحظاتی نو نمایند. مردم هم روزهای پُر کار و پُر جُنب و جوشی را پیش رو دارند. همه می خواهند تازگی و طراوت و پاکیزگی را جانشین کهنگی و زنگارها کنند. یکی از کارها و سنت های زیبای این روزها آماده کردن سفره هفت سینی زیبا و به یاد ماندنی است. سفره ای که سال هاست در روزهای نوروز زینت بخش محفل صمیمی خانواده های ایرانی است. یکی از آنچه در این سفره ی زیبا جای می گیرد، میوه ای به نام سنجد است که از دیرباز در سبد غذایی ایرانیان جایگاه خاصی داشته است. همچنان که خواص غذایی آن بر کسی پوشیده نیست. در طبّ اسلامی نیز جایگاه خاصی دارد.

سِنجـِد گیاهی درختی است از خانواده سنجدیان (Elaeagnaceae) که در آب و هوای معتدل می‌روید. برگ‌های باریک و مخملی شکل و میوه‌هایی قهوه‌ای رنگ و خوراکی دارد که از هستهٔ آن در تهیهٔ برخی داروها استفاده می‌شود.

طبیعت آن گرم و خشک است. خواص درخت سنجد در تمام اندامهای آن منتشر شده است و ریشه، چوب، پوست و میوه آن دارای خواص دارویی و صنعتی متفاوتی است از پوست درخت سنجد یك ماده شیمیایی دارویی مهم به نام تتراهیدروآرمور - متیل - N استخراج می‌شود. از برگ درخت سنجد آلكانویید استخراج می‌شود كه در صنایع داروسازی كاربرد دارد. اسانس گل سنجد در صنایع داروسازی و آرایشی و عطرسازی بكار می‌رود.

در قسمت درون بر سنجد 17 نوع آمینو اسید و مقداری پروتئین وجود دارد كه هر یك از این آمینواسیدها خواص دارویی بسیار مفیدی دارند بطوری كه می‌توان گفت میوه سنجد یك میوه دارویی صفراست. این میوه در طب سنتی به عنوان تانن قابض است بنابراین در معالجه بیماریهای دندان، لثه و اسهال و در درمان زخم معده موثر است و می‌تواند از خونریزی جلوگیری كند.

اگر آرد و هسته‌ میوه سنجد با هم آسیاب شود مصرف خوراكی آن بیماری آرتروز را درمان می‌كند. مصرف سنجد براى درمان و جلوگیرى از عوارضى مثل «قى»، اسهال صفراوى، زخم روده، سرفه‌هاى حاد گرم، سردرد و اثر رطوبت نافع است. سنجد مقوى قلب و برطرف كننده تب و لرزهاى سرد در بیماریهاى سینه مثل تنگى نفس، زخم ریه و عوارض دماغى محسوب مى شود.

بهترین اثر سنجد،‌ رفع کمبود ویتامین C بدن است و خوردن آن، ‌از ورود عفونت به بدن پیشگیری می ‌کند.

سنجد براى درمان بیمارى هاى كبدى مانند زردى و یرقان مفید است و سنجد پخته شده به طور كامل (پوست - گوشت - هسته) در روغن زیتون به صورت خوراكى جهت درد مفاصل، خارش پوست و رشد مو توصیه شده است.

امام باقر علیه السلام نیز به اهمیت و خواص دارویی و تغذیه ای این میوه پر خاصیت پرداخته و می فرمایند:

میوه ی سنجد، گوشت را می رویاند، به پوست بدن، توانایی می بخشد و قلوه ها را گرم می کند. نیز سنجد در علاج بیماری های بواسیر و سلس البول بسیار سودمند است.¹

____________________________________

1. طبّ الائمّه، ترجمه و اقتباس جوادفاضل ص 215 - 216.

ادامه »

   موضوع امام مهدی عجّل الله فرجه و غیبت و انتظار آن حضرت، از مهم ترین مسائل معاصر در زندگانی مسلمانان و گسترش دین الهی بر روی زمین است؛ امّا متأسفانه این مسأله ی مهم، نه تنها موضوع اهتمام جدّی اکثریت مسلمانان نشده، بلکه از جانب مؤمنان نیز مورد توجه قرار نگرفته و جایگاه خود را به دست نیاورده است.

   شاید یکی از مهم ترین دلایل این اهمال، وقفه و فاصله طولانی غیبت امام زمان عجّل الله فرجه است و در نتیجه ی آن، مردم وجود آن حضرت و موضوعیّت مسأله را کاملا درک نمی کنند و جز معلوماتی عمومی و اندک، درباره اش ندارند؛ هم راه با علاقه و آرزوی ظهور حضرتش، در هاله ای از ناامیدی عملی، نه علمی.

   بلی آنان به امکان ظهور وی در هر زمانی اعتقاد دارند؛ ولی آن را در حساب های خود منظور نمی دارند و برای او -آن گونه که باید- آماده نیستند.

   اگر مؤمنان و صالحان اهمییت این موضوع و جدّی بودن و امکان وقوع آن را در همین عصر و نسل درک کنند- حتّی اگر ظهورش واقع نشود- زیان نکرده اند؛ زیرا در انتظار او بوده اند و آمادگی داشته اند. ایشان به ثواب منتظرانِ واقعی ظهور حضرتش خواهند رسید و از کسانی خواهند بود که در حضورش به نبرد و مبارزه پرداخته اند؛ همان گونه که در روایات موثّق بدان اشاره شده است و اگر این چنین باشد، اهتمام توجه آنان بیش تر و بیش تر خواهد شد.

   بدین جهت، خود و تمامی برادرانم را -بلکه همه ی کسانی را که به آینده ی بشریّت و پایان تاریخ انسانی بر روی زمین و آخرین مرحله ی خیزش دین در اجتماع انسانی اهتمام علمی و عملی دارند- فرا می خوانم که موضوع حضرت مهدی عجّل الله فرجه را در تمامی جوانب و ابعاد آن و در شکل موضوعی و تخصصی اش مورد مطالعه قرار دهند. از جمله این کتاب را -که علی رغم اختصارش، شامل مباحث زیادی است- بخوانند؛ زیرا در این کتاب به موضوع آن امام از زمان بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم، هم چنین ظهور و ولادت و غیبت و انتظار اشاراتی شده است؛ آن گاه سخنانی به تفصیل درباره ی حضرت مسیح علیه السلام و مسیحیان و ارتباط ایشان با امام مهدی عجّل الله فرجه آمده است.

   این موضوعی است که تا به حال تحقیقی گسترده و شایسته درباره ی آن نشده است؛ با آن که در اخبار و روایات اسلامی و حتی در انجیل¹، اشارات و بیانات نسبتاً زیادی درباره ی آن وجود دارد.

   امیدوارم این کتاب با دقّت و بی هیچگونه پیش داوری خوانده شود که نویسنده قصدی جز رسیدن به حقایقی علمی ندارد. باشد که با یاری خدای متعال، سنگ بنایی استوار د رراه اعتلای فرهنگ اسلامی، بلکه بشری گذاشته شود و خدای متعال یاور و پشتیبان است!

باسم هاشمی 

بیروت- 1996 میلادی

_______________________________________

1. در این باره، به اثر دیگر مؤلف مراجعه فرمایید؛ با نام: «المهدیُّ و المسیح، قراءةٌ فی النجیل» (مهدی و مسیح علیهماالسلام مروری در انجیل)

معرفی بیشتر کتاب برای مطالعه:

نام کتاب: منجی به روایت اسلام و مسیحیت ترجمه ی المخلّص بین الاسلام و المسیحیَّة

نویسنده: باسم الهاشمی، مترجم محسن احتشامی نیا

ناشر: آفاق

خلاصه: در کتاب فوق به مطالب بعثت حضرت خاتم، جانشینان رسول، مادر امام زمان، ولادت امام زمان، غیبت امام زمان، علت غیبت، نجات امام مهدی، بیعت نکردن امام، آماده شدن یاران، خوشبخت کردن بشریت، پاک سازی زمین از تباهی، علامات حتمی ظهور، علامات غیر حتمی، انتظار مسلمانان برای ظهور، فایده‌های انتظار، ارتباط با امام، مسیحیان و امام زمان، بعثت حضرت مسیح، سندیت انجیل، هدف بعثت حضرت عیسی، عروج عیسی، بازگشت حضرت مسیح به زمین، هدف بازگشت، ظهور امام زمان و فرود آمدن حضرت مسیح، نشانه‌های برپایی حکم خداوند و … به بحث پرداخته می‌شود.