نوشته پیش رو گزیده ای از سخنان سرکار خانم دکتر فهیمه فرهمند پیرامون آشنایی با ابعاد دیگری از شخصیت و ویژگی های حضرت زینب کبری^{سلام الله علیها} است.

آنچه پیداست، حضرت زینب^{سلام الله علیها} محصول خانواده ای است كه در آن، زن همان قدر ظرفیت درك، شناخت، تشخیص وظیفه و عمل به آن را دارد كه مرد دارد. حضرت زینب^{سلام الله علیها} تربیت شده خانواده ای است كه حركت زن در آن، نه تنها مكمل حركت مرد به طور مستقل هم است، كه می تواند محور ایجاد تحولات اجتماعی باشد. زن می تواند محمل پذیرش مسؤولیت های بزرگ باشد. طبیعی است، در خانواده ای كه زن در آن چنین جایگاهی دارد، دخترانی تربیت شوند كه توانمندیهایی از این قبیل داشته باشند، زیرا ذهنیت این خانواده، فرهنگ این خانواده و نگرش این خانواده، به زن این مجال را می دهد. بنابراین، هرچند نمی توان انكار كرد بخشی از شایستگی های ایشان به قابلیتهای ذاتی و موهبتهای خدادادی ارتباط می یابد، ولی در عین حال به جریان تربیتی حاكم در این خانواده رفیع هم مربوط می شود.

شناخت ما از حضرت زینب^{سلام الله علیها} تحت تأثیر مسائل كاملاً احساسی قرار دارد؛ یعنی چهره ای كه معمولاً در منابر و مجالس سوگواری از ایشان به ما معرفی می شود، صرفاً عاطفی است؛ بانویی است كه به بچه ها كمك می كند، آنها را در مشكلات روحی و عاطفی پناه می دهد، به زنها دلداری می دهد و …

مسأله این نیست كه حضرت زینب^{سلام الله علیها}، مادری است كه از شهادت فرزندانش ناراحت نمی شود یا خواهری است كه از فراق برادران، متأثر نمی گردد، كه اگر چنین باشد باید گفت انسانی غیرطبیعی است؛ او خواهری است كه افسرده می شود و مادری است كه متأثر می گردد، اما آنچه ما در پی كشف آن هستیم، این است كه چنین شخصیتی در مواقع بحران و در واقع هنگام شكستها و بحرانهای عاطفی چگونه عمل می كند كه من هم از او بیاموزم در مواقع خاص چگونه عمل كنم.

اگر ما از حضرت زینب^{سلام الله علیها}، یك شخصیت غیر متعارف و فوق بشری ساختیم، آن وقت برای دختر جوان این جامعه این پرسش پیش خواهد آمد كه مگر من می توانم مثل او باشم؟ اما اگر ما به آن دختر نشان دادیم كه حضرت زینب^{سلام الله علیها} هم شخصیتی بوده كه خوب تربیت شده، تو هم اگر بخواهی خودت را مثل او آماده كنی و مسؤولیت هایت را به خوبی بر دوش بگیری، می توانی قدم در راه او بگذاری، آن وقت است كه هم شرایط مثل حضرت زینب^{سلام الله علیها} شدن را فراهم كرده و هم از نگاههای عرضی و عوامانه به این شخصیتهای ارزشمند، ممانعت نموده ایم.

گزیده و تلخیصی از نوشته های دکتر فرهمند از روزنامه قدس

گردآوری و تلخیص: اندیشه رشته تفسیر و علوم قرآن

موضوع مرتبط: دلنوشته ای برای حضرت زینب سلام الله علیها

بسم ربّ الشهداء و الصدیقین …

دیباچه عشق و عاشقی باز شود     دلها همه آماده پرواز شود

با بوی محرم الحرام تو حسین(ع)     ایـام عزا و غصه آغاز شود

ضمن عرض تسلیت بمناسبت حلول ماه محرم الحرام، و آرزوی قبولی عزاداری شما عزیزان

به همین مناسبت طرح بیرق سیاه لیبک یا حسین را برای گوشه وبلاگ آماده کرده ایم.

با قرار دادن کد در قسمت تنظیمات وبلاگ (شیء آزاد) می توانید این پرچم را در سمت راست گوشه وبلاگ خویش مشاهده نمایید.

با هدیه صلوات به روح پاک حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و شهدای کربلا.

<div style="position:fixed;right:0px;top:10px;z-index:1000;"><a href="http://karaj-s3.kowsarblog.ir/” target="_blank” ><img src="/media/blogs/karaj-s3/300 new maxtools.gif” width="200″ height="127″></a></div>

هادی! امامنا التقی المتقی، سلام

نور دهم! امام علی‌النقی، سلام

خجسته میلاد بزرگ مشعل‏دار هدایت

حضرت امام هادى علیه‏السلام

بر پویندگانِ راه حق مبارک باد

مولاى گرامى، دهمین خورشید آسمان امامت، امام ابوالحسن هادى علیه السلام بر ما منت نهاده و انعام فرموده است كه در گفتار شگرفت و ژرف خویش در زیارتى به نام زیارت جامعه سخن را در مرغزارى از معارف جان پرور الهى به جولان درآورده و از دریاى دانش خود، بارانى از درّ و گهر بر تارك دوستان راستین سلسله عزیز امامت نثار نموده، و در خور عقل ما، و نه سزاوار حقیقت امام، گوشه هایى از زیبایى هاى بوستان خدا را حكایت فرموده است.

برخى از علماى بزرگ این زیارت را بهترین زیارتهاى جامعه دانسته اند و بزرگمردانى چون شیخ صدوق در “من لا یحضره الفقیه”¹ و در “عیون اخبار الرضا”² و شیخ طوسى در “تهذیب الاحكام”³ و علامه مجلسى رحمة الله در “بحارالانوار”⁴ زیارت هاى جامعه را نقل كرده اند.

شیوایى كلام و والایى مضمون و دانش و معرفتى كه در آن موج مى زند خود گویاى اصالت این زیارت و معرف دانش ارجمند و الهى گوینده آن است. امید آنكه رهروان راه ائمه علیهم السلام از این گوهر فروزان گنجینه معارف شیعه غفلت ننمایند و در زیارت امامان بزرگوار چه در حرم آن عزیزان و چه از راه دور با این كلمات پرنور زیارت كنند.

————————————-

پی نوشت ها
1. من لا یحضره الفقیه ، ج 2، ص 370.
2. عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 277.
3. تهذیب الاحكام ، ج 6، ص 95.
4. بحارالانوار، ج 102، ص 127 - 144.

پروانه ها، بال زنان و شادی کنان، شاعرانه ترین پروازشان را بر گرد شمع شبستان هشتم دنیا، آغاز می کنند.

خورشید، شور و التهاب شگفتی را در وجود خویشتن احساس می کند. ماه، از همیشه زیباتر می شود و نگاهش را میهمان سرور و سرسبزی می سازد. درختان با خرسندی به سیمای آفتاب می نگرند و به شادمانی می پردازند. کاینات غرق نورند. فرشته ها و آدمیان مسرورند. همگان مشتاق طلوع روی اویند.

همه می خواهند سیب خوشبوی وجود او را ببویند. همه می خواهند شکفتن گل والای وِلا را در دنیا ببینند و گلبرگی از نور و نوازش و شفاعت او بچینند. آری، ای سید گل ها، ای مولا، ای سبزه زار سر زندگی و صفا، ای علی بن موسی الرضا علیه السلام ، قدوم پاک تو، حضور همه زیبایی ها را بیمه می کند. دست های مهربان لطف تو، برترین سایه بان دل ها و دیده های ماست.

ای امام خوبی ها، خجسته میلاد روشنایی بخش تو، بر همه هستی مبارک و فرخنده باد.

بالاترین مرتبه خردمندی این است که انسان خودش را بشناسد

امام رضا علیه السلام  بحارالنوار352/72

السلام عليك يا سيدالسادات الاعاظم

يا احمدبن موسي الكاظم علیه السلام

6 ذی القعده روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی(ع) شاهچراغ گرامی باد

رودیم ولی بیا به دریا برسیم

چون صبح به روشنای فردا برسیم

باعشق وضو بگیر و از جا برخیز

تا خدمت احمد بن موسی (س)برسیم

دهه کرامت است و به میلاد امام علی بن موسی الرضا (ع) نزدیک هستیم. اول ماه با میلاد خواهر این بزگوار آغاز می شود، و بعد بزرگداشت برادر آن حضرت و بعد میلاد نور … چه خوب است که ذی القعده را با نام رضا مزین کنیم.

بزگداشت شاه چراغ فرصتی است تا با فضایل این مرد بزرگ بیشتر آشنا شویم.

فضایل و شخصیت حضرت احمد بن موسی(ع)

حضرت سید امیر احمد علیه السلام ملقب به شاهچراغ(ع) و سید السادات الاعاظم فرزند بزرگوار امام موسی بن جعفر(ع) و برادر امام علی بن موسی الرضا(ع) است. در میان فرزندان حضرت موسی الکاظم احمد به کرم و جلالت و شجاعت و عبادت از همه امتیاز داشت و شبها تا صبح به عبادت مشغول بود و در عمر خود هزار بنده را خرید و در را ه خدا آزاد کرد.

شیخ مفید رحمت الله علیه در کتاب خود به نام “ارشاد” می نویسد: «حضرت احمد بن موسی (ع) جلیل القدر، کریم و پرهیزکار بود و حضرت موسی بن جعفر(ع) او را  دوست و مقدم می داشت و مزرعه خود که معروف به “یسیره” بود به او بخشید. می گویند حضرت احمد بن موسی(ع) هزار بنده خرید و همگی را آزاد کرد. حسن بن محمد بن یحیی از قول جدش برای من نقل کرد، شنیدم از اسماعیل فرزند حضرت موسی بن جعفر(ع) که می گفت:” پدرم با فرزندان خود از شهر مدینه به سوی برخی از اموال خود بیرون رفت و با احمد بن موسی(ع) بیست مرد همراه بودند و آنان چنان مراتب احترام و ادب نسبت به آن جناب به جای می آوردند که هر گاه احمد می نشست آن ها هم می نشستند و چون بر می خواست بر می خاستند. در عین حال پدرم آن چنان احمد را دوست می داشت که چون او از پدر غافل می گردید پدرم مخفیانه با گوشه چشم بر او نگاه های گرم و محبت آمیز می نمود و چشم از وی بر نمی داشت و تا احمد از جمع ما خارج نمی گشت ما متفرق نمی شدیم".»

علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار جلد1، با توجه عظمت مقام و شخصیت ممتاز حضرت احمد بن موسی(ع) می نویسد:« پس از اشاعه خبر شهادت امام موسی بن جعفر (ع) مردم به خاطر جلالت و وفور عبادت، نشر شریعت و کرامات حضرت احمد بن موسی (ع) برای بیعت با او به عنوان امام هشتم اجتماع کردند، حضرت احمد بن موسی به منبر رفته و خطبه ای در کمال فصاحت و بلاغت بیان فرمودند سپس اظهار داشت:” پس از پدرم، برادرم امام رضا امام هشتم شیعیان و خلیفه به حق و ولی خداست و اطاعت او از جانب خدا و رسولش به من و شما واجب است پس از آن حضرت احمد بن موسی(ع) از فضایل و کمالات برادرش امام رضا (ع) سخن گفت، آنگاه شیعیان در حالیکه حضرت احمد بن موسی(ع) پیشاپیش آنها حرکت می کرد خدمت حضرت ثامن الائمه علیه السلام رسیدند و با آن حضرت بیعت کردند. امام رضا علیه السلام در حق برادرش احمد دعا نمودند و اظها رداشتند:” همچنان که حق را پنهان نداشته و ضایع نکردی خداوند در دنیا و آخرت تو را ضایع نگرداند.”