مقام معنوی فاطمه_زهرا_سلام_‌الله_‌علیها نسبت به مقام جهادی و انقلابی و اجتماعی او، به مراتب بالاتر است. فاطمه زهرا در معنا، یک حقیقت عظیم و یک نور درخشان #الهی و یک بنده صالح و یک انسان ممتاز و برگزیده است.

کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۱۲۲

راه‌های جلوگیری از تسلط شیطان

«قَالَ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَاعِظٌ مِنْ قَلْبِهِ وَ زَاجِرٌ مِنْ نَفْسِهِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ قَرِینٌ مُرْشِدٌ اسْتَمْکَنَ عَدُوَّهُ مِنْ عُنُقِه»

شافی، صفحه‌ی 652

فی الفقیه، عن الصّادق (علیه‌السّلام) [حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام فرمودند]: «من لم یکن له واعظ من قلبه و زاجر من نفسه و لم یکن له قرین مرشد استمکن عدوّه من عنقه». اولین چیزی که موجب میشود که انسان بتواند در مقابل دشمنش - که مراد، شیطان است - ایستادگی کند و مانع بشود از تصرف دشمن و تسلط دشمن، [این است که:] «واعظ من قلبه»؛ از قلب خود واعظی برای خود داشته باشد. قلب متذکر بیدار، انسان را نصیحت میکند، موعظه میکند.

یکی از بهترین وسائلِ اینکه انسان قلب را وادار کند به موعظه‌ی خود و فعال کند در موعظه‌ی خود، همین دعاهاست، دعاهای مأثور - صحیفه‌ی سجادیه و سایر دعاها - و سحرخیزی؛ اینها دل انسان را به عنوان یک ناصح برای انسان قرار میدهد. اول این است: «واعظ من قلبه».

[دوم اینکه:] «و زاجر من نفسه»؛ از درونِ خود یک زجرکننده‌ای، منع‌کننده‌ای، هشداردهنده‌ای داشته باشد. اگر این دو تا نبود، «و لم یکن له قرین مرشد»، یک دوستی، همراهی که او را ارشاد کند، به او کمک کند، راهنمائی کند، این را هم نداشته باشد که این، سومی است که اگر چنانچه از درون، انسان نتوانست خودش را هدایت کند و مهار نفسِ خودش را در دست بگیرد،

باید دوستی داشته باشد، همراهی داشته باشد، همینی که فرمودند: «من یذکّرکم اللَّه رؤیته»، که دیدار او شما را به یاد خدا بیندازد؛ اگر این هم نبود، «استمکن عدوّه من عنقه»؛ خود را در مقابل دشمنِ خود مطیع کرده است؛ دشمنِ خود را مسلط کرده است بر خود و بر گردن خود، که سوار بشود. که [منظور از] دشمن، همان شیطان است. اینها لازم است. از درون خود، انسان، خود را نصیحت کند.

بهترین نصحیت کننده‌ی انسان، خود انسان است؛ چون از خودش انسان گله‌مند نمیشود. هر کسی انسان را نصیحت کند، اگر قدری لحن او تند باشد، انسان از او گله‌مند میشود؛ اما خود انسان، خودش را نصیحت کند؛ دشنام بدهد به خودش، ملامت کند، سرزنش کند خودش را؛ اینها خیلی مؤثر است. موعظه کند، زجر کند. در کنار اینها، یا به جای اینها اگر نبود، آن وقت دوست، رفیق، که دستگیری کند انسان را.

شرح حدیث از حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای (حفظه الله)ِ بیست و ششم دی‌ماه 89 (یازدهم صفر 1432).

مقام معظم رهبری

سردار شهید حاج قاسم سلیمانی:

ای خدای عزیز و ای خالق حکیم بی همتا! دستم خالی است و کوله پشتی سفرم خالی، من بدون برگ و توشه‌ای به امید ضیافتِ عفو و کرم تو می آیم. من توشه‌ای برنگرفته ام؛ چون فقیر [را] در نزد کریم چه حاجتی است به توشه و برگ؟!

به یاد سردار دلها
مکتب حاج قاسم

﷽

متلاشی شدن کوه از عظمت قرآن
سوره حشر، آیه ۲۱

لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۚ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ.

ترجمه: اگر این قرآن را بر کوه نازل می کردیم، قطعاً آن را از ترس خدا فروتن و از هم پاشیده می دیدی و این مثل را برای مردم می زنیم تا بیندیشند.

توضیح: آیه فوق از سنگدلی و قساوت قلب برخی بندگان در برابر آیات بیدار کننده قرآن اظهار شگفتی نموده و در تعبیری کوبنده و موثر می فرماید که اگر قرآن بر کوه نازل می شد، با همه بزرگی و صلابتش از خوف پروردگار از هم می پاشید و به لرزه در می آمد. پس چگونه است که در قلب این انسانهای بی خبر، نفوذ نمی کند. آری! قرآن تجلی خداست و اگر تجلی خدا بر مخلوق عرضه شود، توان تحمل آن را نداشته و از هم پاشیده و متلاشی می شود؛ چنان که در ماجرای درخواست بنی اسرائیل برای مشاهده خدا هم اینگونه شد (اعراف، ۱۴۳)براستی چنین حقیقتی هر انسان خفته را بیدار و هر غافلی را متذکر می سازد.

حدیث: امام علی علیه السلام : “فَتَجَلَّی لَهُمْ سُبْحَانَهُ فِی کِتَابِهِ مِنْ غَیْرِ أَنْ یَکُونُوا رَأَوْه‏؛ خداوند در قرآن تجلی اوصاف خود را به نمایش گذاشت، بدون این که بندگان او را ببیند".

کافی، ج ۸ ص ۳۸۷ ح ۵۸۶

خدایا هرچه دیگران در غفلت‌اند، ما را اهل توجه قرار بده
و هر چه دیگران اهل توجه اند، ما را اهل شکر قرار بده
و هر چه از خوبی‌ها بر زبانمان می‌آید،قلبمان آن را تایید کند.

صحیفه_فاطمیه