﷽

متلاشی شدن کوه از عظمت قرآن
سوره حشر، آیه ۲۱

لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۚ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ.

ترجمه: اگر این قرآن را بر کوه نازل می کردیم، قطعاً آن را از ترس خدا فروتن و از هم پاشیده می دیدی و این مثل را برای مردم می زنیم تا بیندیشند.

توضیح: آیه فوق از سنگدلی و قساوت قلب برخی بندگان در برابر آیات بیدار کننده قرآن اظهار شگفتی نموده و در تعبیری کوبنده و موثر می فرماید که اگر قرآن بر کوه نازل می شد، با همه بزرگی و صلابتش از خوف پروردگار از هم می پاشید و به لرزه در می آمد. پس چگونه است که در قلب این انسانهای بی خبر، نفوذ نمی کند. آری! قرآن تجلی خداست و اگر تجلی خدا بر مخلوق عرضه شود، توان تحمل آن را نداشته و از هم پاشیده و متلاشی می شود؛ چنان که در ماجرای درخواست بنی اسرائیل برای مشاهده خدا هم اینگونه شد (اعراف، ۱۴۳)براستی چنین حقیقتی هر انسان خفته را بیدار و هر غافلی را متذکر می سازد.

حدیث: امام علی علیه السلام : “فَتَجَلَّی لَهُمْ سُبْحَانَهُ فِی کِتَابِهِ مِنْ غَیْرِ أَنْ یَکُونُوا رَأَوْه‏؛ خداوند در قرآن تجلی اوصاف خود را به نمایش گذاشت، بدون این که بندگان او را ببیند".

کافی، ج ۸ ص ۳۸۷ ح ۵۸۶