فطری بودن ولایت ائمه علیهم السلام

خداشناسی، امری فطری است و هر کسی در فطرت خودش، نیاز به خدا را حس می کند و می‌تواند به وجود خداوند، پی ببرد.
راهنماشناسی یعنی شناخت حجت خدا نیز، امری فطری است و در درون همه انسان‌ها وجود دارد و همه در وجدان خودشان درک می‌کنند که برای هدایت و رسیدن به کمال، به راهنما و امام نیاز دارند.

یعنی ولایت ائمه علیهم السلام، همانند خداشناسی، امری فطری است.

این امر فطری، اقراری است که قبل از خلقت، خداوند از همه مخلوقات اخذ نموده است.

امام صادق علیه السلام در این باره می‌فرمایند:

«…فَلَمَّا أَرَادَ اللَّهُ‏ أَنْ يَخْلُقَ الْخَلْقَ، نَثَرَهُمْ‏ بَيْنَ يَدَيْهِ، فَقَالَ لَهُمْ‏: مَنْ رَبُّكُمْ؟ فَأَوَّلُ مَنْ نَطَقَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ الْأَئِمَّةُ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، فَقَالُوا: أَنْتَ رَبُّنَا، فَحَمَّلَهُمُ الْعِلْمَ وَ الدِّينَ، ثُمَّ قَالَ لِلْمَلَائِكَةِ: هؤُلَاءِ حَمَلَةُ دِينِي وَ عِلْمِي، وَ أُمَنَائِي فِي خَلْقِي، وَ هُمُ الْمَسْؤُولُونَ، ثُمَّ قَالَ‏ لِبَنِي آدَمَ: أَقِرُّوا لِلَّهِ بِالرُّبُوبِيَّةِ، وَ لِهؤُلَاءِ النَّفَرِ بِالْوَلَايَةِ وَ الطَّاعَةِ، فَقَالُوا: نَعَمْ، رَبَّنَا أَقْرَرْنَا، فَقَالَ اللَّهُ لِلْمَلَائِكَةِ: اشْهَدُوا، فَقَالَتِ الْمَلَائِكَةُ: شَهِدْنَا عَلى‏ أَنْ لَا يَقُولُوا غَداً: إِنَّا كُنَّا عَنْ هذا غافِلِينَ‏، أَوْ يَقُولُوا: إِنَّما أَشْرَكَ آباؤُنا مِنْ قَبْلُ وَ كُنَّا ذُرِّيَّةً مِنْ بَعْدِهِمْ‏ أَ فَتُهْلِكُنا بِما فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ‏…».

:small_orange_diamond:وقتى خداوند اراده نمود كه مخلوقات را خلق کند، ايشان را آفريد و در مقابل خودش منتشر و پراكنده ساخت، سپس به ايشان فرمود: پروردگار شما كيست؟
اوّلين موجودى كه سخن گفت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و امير المؤمنين عليه السلام بودند كه گفتند: تو پروردگار ما هستى، پس خداوند، ايشان را حامل علم و دين قرار داد، سپس به فرشتگان فرمود: ايشان حاملين دين و علم من بوده و امين‏هاى من در بين مخلوقاتم مى‏باشند، ايشان مسئول خلائق هستند.
سپس به بنى آدم گفته شد: اقرار كنيد به ربوبيّت خدا و وجوب طاعت و ولايت اين چند نفر (رسول خدا و ائمه عليهم السلام).
بنى آدم گفتند: بلى، پروردگارا، اقرار نموديم.
خداوند به فرشتگان فرمود: شما شاهد اقرار بنى آدم باشيد.
فرشتگان گفتند: ما شاهد هستيم كه بنى آدم در فردا نگويند ما از اين معنا (ربوبيّت خدا و ولايت حضرات معصومين عليهم السلام) غافل بوديم يا بگويند: پدران ما قبلا شرک ورزيده و ما هم فرزندان ايشان بوده كه بعد از آنها آمده‏‌ايم، آيا ما را به واسطه فعل آنهايى كه كار باطلى انجام داده‏‌اند هلاک و عذاب می‌كنى.

:books:الکافی، ج1، ص132، ح7؛ التوحید صدوق، ص319، ح1

 اَللّهُمَ صَلِّ عَلي علي بن مُوسَي الِّرِضا المَرُتَضي اَلاِمامِ التَّقيِّ النَّقيِّ وَ حُجَتِكَ عَلي مَن فَوقَ الاَرضِ و َمَن تَحت الثَّري اَلصِدّيقِ الشَّهيدِ صَلاةً كَثيرَةً تآمَّةً زاكِيَةً مُتَواصِلَةً مِتَواتِرَةً مُتَرادِفَة كَاَفضَلِ ما صَلَّيتَ عَلي اَحَدٍ مِن اوليائِكَ.

 عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَهْزِیَارَ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) جُعِلْتُ فِدَاكَ زِیَارَةُ الرِّضَا (علیه السلام) أَفْضَلُ أَمْ زِیَارَةُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) فَقَالَ زِیَارَةُ أَبِی أَفْضَلُ وَ ذَلِكَ أَنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ [علیه السلام] یَزُورُهُ كُلُّ النَّاسِ وَ أَبِی لَا یَزُورُهُ إِلَّا الْخَوَاصُّ مِنَ الشِّیعَةِ.

روایت شده از علی بن ابراهیم از پدرش از علی بن مهزیار که به امام جواد علیه السلام عرض کردم فدای شما شوم آیا زیارت امام رضا علیه السلام افضل است یا زیارت ابی عبدالله الحسین علیه السلام ؛ ایشان فرمودند : زیارت پدرم امام رضا علیه السلام از زیارت امام حسین علیه السلام افضل است؛ زیرا امام حسین علیه السلام را عامّه و خاصّه زیارت می کنند، ولی پدرم را جز خاصّه (شیعیان دوازده امامی) زیارت نمی‌کنند.

الكافی، ج۴، ص۵۸۴، باب فضل زیارة أبی الحسن الرضا علیه السلام

معارف مهدویت

قسمت چهارم

بسم الله الرحمن الرحیم

… این ادعیه از منابع و گنجینه های معارف الهیه و شاخه‌ای از سنت شریفه محسوب می‌شوند که افکار و فرهنگ و معارف ائمه علیهم السلام در آنها متبلور و جلوه گر شده‌اند و در کنار عقل و قرآن، شاخه‌های شجره‌ی طوبای نبوت و برآمده از یک ریشه مبارک و همه از یک قانون گذارند.

تردیدی نیست که بنابر نص حدیث شریف ثقلین - که نزد همه مسلمانان متواتر است- اهل بیت علیهم السلام همتا و کفو قرآن اند از این رو باید ادعیه را، شواهد و تفاصیلی برای آیات کریمه‌ی قرآن که بر ظهور منجی دلالت دارند، قلمداد نماییم.

قرآن مجید مسئله ظهور مهدی امت که از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، نیز متواتر است را، با مجموعه ای از آیات شریفه بیان فرموده است؛ به عنوان نمونه در آیه شریفه : «وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ ..» وقتی که زمان قطعی بر آنها رسید بر ایشان جنبنده ای از زمین را خارج می‌کنیم تا با ایشان سخن گوید (نمل۸۲)

علامه (ره) می فرماید مراد از دابه الارض همان آیت خارق العاده ای است که در آیه 53 سوره فصلت وعده داده است. «سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ» (همانا آیات خویش را در آفاق و جان هایشان به زودی به آنها می نمایانیم تا برایشان روشن شود که همانا او حق است)

… ادامه دارد.

معارف مهدویت
قسمت سوم

بسم الله الرحمن الرحیم

مفاهیم امامت، وصایت، ولایت، عصمت، عترت، غیبت، حجت قائم، ولیعصر امام زمان و…. افزون بر مفاهیم توحید، نبوت، عدل و معاد با هویت فرهنگی و تاریخی تشیع در آمیخته اند و شیعه در چارچوب این مفاهیم جهان بینی توحیدی ژرف و استواری را بنیان نهاده است که طی آن روابط و سلسله مراتب تکوینی و تشریعی تمام هرم هستی _از عرش تا فرش_ به صورت بسیار دقیقی تبیین شده است تا انسان را به ولایت و خلافت الهی و سعادت دنیا و آخرت برساند.
در این مذهب تقرب الی الله ابزار موصل به هدف نهایی آفرینش انسان شمرده می‌شود که آدمی برای عروج به درجات قرب نیازمند به وسیله است.
بر این مبنا، ابتغاء وسیله، بر وی واجب شده تا در مراتب وجود، فاصله از مخلوق فانی تا خالق سرمدی و از خود تا خدا را پر نماید.
در تفکر شیعی چنگ زدن به عروة الوثقای ولایت، همان توسل و ابتغا، و شخص امام، همان وسیله می باشند،
انسان از طریق ولایت و اطاعت از امام و حجت زمان به خداوند متعال نزدیک شده و اتصال روحانی می‌یابد.
امام انسان کامل است و انسان کامل مظهر اسماء الله الحسنی و تجلی اعظم الهی و مجلای اتم صفات جلال و جمال حق سبحانه است.

امام یا خلیفه الله همان مخلوقی است که کردگار حکیم با آفرینش وی بر فرشتگان مباهات کرد.
آخرین خلیفه الله کسی جز حضرت بقیه الله عجل الله تعالی فرجه شریف نیست. همو که آیینه دار طلعت رب العالمین است.
از این روی در دعای شریف ندبه، امام زمان (عج) با این عبارت طلب می شود:
أین وجه الله الذی إلیه یتوجه الأولیاء…. أین السبب المتصل بین الأرض و السماء
… ادامه دارد.

 «خدا از من دفاع خواهد کرد»

بررسی جریان های منجر به شهادت شهید بهشتی

? نویسنده:
سید محمدهاشم پوریزدان

 در این کتاب می خوانیم:

در نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی توسط دشمنان آن، اقدامات گوناگونی از جمله ترور شخصیت‌های انقلاب، کودتا، نفوذ در ارگان‌های انقلابی و انحراف آنها و همچنین تخریب چهره خدمتگزاران انقلاب اسلامی طراحی و اجرا شد.
در این میان آیت‌الله بهشتی مورد تهاجم گسترده دشمنان قرار گرفتند، به صورتی که حتی نیروهای انقلاب در این تهاجم دور از انصاف و اخلاق، تحت تاثیر قرار گرفتند و ایشان مظلومانه و صبورانه و راست قامت در برابر این تهاجمات ایستادند و شهادت ایشان دشمنان را رسوا و از صحنه سیاسی ایران حذف و خط امام را در کشور و میان توده‌های مردم تثبیت نمود.

کتاب “خدا از من دفاع خواهد کرد” از بیست و یک فصل تشکیل شده که از زندگینامه آیت‌الله شهید دکتر بهشتی از زبان خود ایشان شروع و با امام و وارث شهیدان ختم می‌شود.