“هفته کتاب و کتاب خوانی گـرامی باد.”

برای دریافت عکس با کیفیت بالاتر کلیک کنید.

مقام معظم رهبری:امروز کتابخوانی و علم آموزی نه تنها یک وظیفه ملی که یک «واجب دینی» است.

1. کتابخوانی کودکان

کودکان را به کتابخوانی عادت بدهید، این کار تا آخر عمر همراه با آنها خواهد بود

پدر و مادرها بچه‌ها را از اول با کتاب مانوس کنند 

2. کتابخوانی تابستانی

در تابستان‌ها که نوجوانان و جوانان محصل تعطیلند حتماً کتاب بخوانند ، کتاب‌هایی را معین کنند، بخوانند و تمام کنند.

3. زنگ کتاب‌خوانی

معلمین و دانش‌آموزان ساعاتی را به کتابخوانی اختصاص دهند. این را حتماً وزارت آموزش و پرورش بررسی کند.

4.محفل کتابخوانی

جوان‌ها وقتی دور هم می‌نشینند و دو ساعت سه ساعت جلسه دارند یه قرار بگذارند که از این جلسه ، نیم ساعت کتاب بخوانند .

5. کتابخوانی روزانه

به بهانه اشتغال و کارهای روزمره از مطالعه غفلت نکنید . 63.8.15 کتابخوانی را جزء کارهای زندگی بدانید.

6. اهمیت کتاب

بهای کتاب را جزئی از هزینه‌های ضروری بدانید .

7. عرضه کتاب

ناشرین در قطار راه آهن ، مترو و اتوبوس‌ها کتاب‌های جذاب و سرگرم‌کننده عرضه کنند.

در اداراتی که مردم زیاد انتظار می‌کشند و جمعیت زیاد است کتاب عرضه شود .

8. بازار کتاب

دنبال کتاب مورد نظرتان بگردید تا ناشر و مولف هم برای پدید آوردن کتاب تلاش کنند.

9. همراه کتاب

 با خود کتاب همراه داشته باشید و از وقت‌های اضافه خود برای کتابخوانی استفاده کنید.

10. صدقه کتاب

در صورت توان برای چاپ کتاب‌های خوب هزینه کنید و آن را به حساب صدقه جاریه بگذارید.

11-هدیه کتاب

کتاب‌های خوبی که می‌خرید را پس از مطالعه به دوستان و فرزندانتان بدهید تا آنها هم بخوانند.

 منبع:پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری
 
 
 

سالروز آغاز امامت حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه)

لحظه‌هایی را می‌گذرانیم که امامت و ولایت به منجی حقیقی انسانیت رسیده است. امشب صدای نقاره از عرش به گوش می‌رسد و خادمان زمینی و ملکوتی شما در حال پذیرایی از بندگان هستند.

مبارکتان باد این نیابت بر حق رسول الله(ص) و امیرالمؤنین(ع) و 9 نور دیگری که به پدر مظلومتان ختم می‌شد. شادی این نیابت چنان بر شیعیان شیرین است که جان‌هایشان به شوق آمده و مرحمی می‌شود بر درد انتظار.
در چنین روزی آخرین جرعه آب را به دست پدر دادید و از سوی او میراث امامت و ولایت امیرالمؤمنین را به دوش گرفتید، از آن لحظه تا امروز تمام ثانیه‌ها زیر سایه حضور شما حتی پشت پرده غیبت گذشته‌اند و دقایق به شوق رسیدن به وصلتان پا به آینده می‌گذارند.

اگر چه هنوز اِذن ظهورتان صادر نگردیده است اما کیست که نداند صدور برکت وجودتان بر زندگی مؤمنین به این سو و آن سوی پرده مربوط نیست.

کیست که نداند نگاه نگرانتان همواره به جوامع اسلامی است و سایه رهبریتان بر سر مظلومان، امیدبخش دل‌ها است.

کیست که نداند اگر آینده است، اگر امید و شوق زنده است، اگر هنوز فخر ستم دیدگان به آخرالزمان است تنها و تنها بهانه‌اش شمایید.

مگر می‌توان از فردا یاد کرد و شما را به یاد نداشت؟ مگر می‌توان دادخواهی کرد و به شما امید نداشت؟

وسعت ولایتتان به پهنای آسمان و کهکشان‌ها است و همچو چتری بر سر مؤمنان!

ای امام و ای ولی! ای رئوف و ای ناجی! شما که کشتی نجات این روزگارید و تمام دخیل‌ها برای کسب ذره‌ای از محبتتان گره می‌خورند، شما بیش از همه شاهد استغاثه مظلومان و ناله دردکشیدگان هستید!

آغاز ولایتتان مبارک است و موجب امید! موجب نجات و موجب عدالت!

امروز نه فقط عباسیان و امویان زهر کینشان جام شهادت را بر پدرتان و سایر امامان پیش از شما نوشاند، که ظلم تحت عناوین مختلف پا به عرصه گذاشته و هر روز قبیحانه‌تر دست به خون بی‌گناهان می‌شوید!

و این سال‌ها چقدر برای درد کشیدگان و منتظران آرام می‌گذرد! چه چشم‌ها که هنوز به آسمان است و چه لب‌ها که هنوز دعای فرج و ندبه را زمزمه می‌کند…

آری امامتتان مبارک ای اسوه صبر زینبی! ای منجی لحظه‌های بی‌کسی!

و چه زیباست آن روز که جشن امامت شما با حضور خودتان برگزار شود! روزی که غیبت کبری تمام شده و مُهر عدالت شما بر زندگی هر کاخ نشین و کوخ نشین زده می‌شود! روزی که دیگر زمین و آسمان به هم دوخته نمی‌شود تا انسانیت به دست خود به باد رود، روزی که اگر حرفی هست نه با توپ و موشک و سلاح، که با زبان و در پیشگاه شما زده خواهد شد!

ای وارث اخلاق نیکوی نبوی و عدالت علی(ع)! ای حقیقت وجودی حسنین(ع) و عبودیت علی ابن الحسین(ع) و علم محمدبن علی(ع) جعفربن محمد(ع) و موسی ابن جعفر(ع)، ای نماد محبت علی ابن موسی(ع) و دستگیری محمدبن علی(ع) و امامت علی بن محمد(ع) و حسن بن علی(ع)! ای که وجودتان حتی پشت پرده‌ی غیبت نیز منشأ برکات مؤمنین و سعادت بشریت است!

ما همچنان با وجود دلتنگی و غم! با وجود چشم‌های اشکبار و دست‌های خالی! با وجود کوله بار سیاه و گام‌های لرزان! با قلب‌های خسته و ذهن‌های پریشان بر لب جاده انتظار نشسته‌ایم و امیدمان تنها و تنها به رسیدن شما است!
 

امام مهدی(عج) آئینه تمام نمای پیامبران و امامان

لحظه آغاز امامت امام زمان، دارای مرتبه و جایگاهی ویژه در تاریخ آغاز امامت معصومین است، چرا که در این آغاز که آخرین آغاز هم بوده، شاهد انتقال میراثی بس عظیم از سراسر تاریخ پیامبران و امامان به آخرین امام هستیم، میراثی که اعم از میراث معنوی و معنایی و میراث اشیای مقدس تاریخ نبوت و امامت است و همین امر، امام مهدی(عج) را آیینه تمام نمای پیامبران و امامان کرده است.

همواره در یک نگاه و آرزوی تاریخی مشترک، تمامی پیامبران و تمامی اوصیای آنها و تمامی پیروان برجسته آنها که به مراتب بالای معرفت و یقین رسیدند، توجهشان به سوی انتظار موعود و منجی‌ای بوده که آخرین وصی پیامبر خاتم بوده و بستر ساز آرزوی جهانی سازی بهشت زمینی از معبر عبودیت و عدالت است و امام دوازدهم به عنوان «موعود الامم» شناخته شده است.

با این نگاه نهم ربیع الاول، دومین آغاز از آغازهای سه گانه امام موعود (تولد، امامت و ظهور) است و همان گونه که به واسطه ابتهاج و سرور و نشاط و شادی تمام عوالم وجود از تفویض مقام امامت در غدیر خم این روز، روز جشن می‌شود، حتی اگر بیشتر انسان‌ها آمادگی پذیرش آن را نداشته باشند، نهم ربیع الاول هم همین گونه خواهد بود.

غیبت امام بسترساز بلوغ تدریجی جامعه

آغاز امامت امام زمان(عج)، یکی از آغازهای زیبا و امیدآفرین و بسیار ویژه است چرا که از منظر نگاه تاریخی این دستاوردها را به همراه دارد، غیبت امام باعث انفعال همیشگی ابلیس و ابلیسیان در برابر رهبری معصوم شده است. غیبت امام باعث فراغ کافی امام غائب برای مدیریت غائبانه بشر به سوی بهشت ظهور شده است و غیبت امام، بسترساز بلوغ تدریجی جامعه‌ی حق و مسئولیت‌پذیری تاریخی آنها معطوف به رسالتِ زمینه‌سازی شده است.

نهم ربیع الاول عید است، چرا که غدیر دوم است. در این غدیر از لحاظ ملکوتی بزرگ‌ترین تحول معنوی در جهان هستی رخ داده است و آخرین انسان کامل حامل مقام ولایت شده است، ولایتی که از نظر میراث داری تمامی ولایت‌های پیشین و از جهت رسالت و مسئولیت‌پذیری و چشم اندازی که تعریف می‌کند، مهم‌ترین ولایت و امامت است.

 منبع:پایگاه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان-به سوی ظهور

معاونت فرهنگی موسسه آموزش عالی حوزوی زینبیه اعلام کرد روز سه شنبه مورخ 22/8/97 جلسه اخلاق پیرامون «سلسله مباحث چهل حدیث »با سخنرانی حجت الاسلام جناب آقای کافی و حضور طلاب، در موسسه آموزش عالی حوزوی برگزار شد.

به گزارش معاون فرهنگی ، خلاصه ای از متن سخنرانی حجت الاسلام کافی به شرح ذیل می باشد:

حجت الاسلام کافی در ابتدای جلسه فرمودند: برای شناخت ریا ابتدا باید خدا را بشناسیم و اگربدانیم خداوند رازق مطلق است، می توانیم ریا را بشناسیم و آن را از خود دور کنیم.

ریا می تواند در سه چیز باشد: عقاید، عبادات و رفتار، که در این صورت شرک به حساب می آید.

مرحوم شاه آبادی(ره) از شیطان به سگ درنده ای تعبیر می کند که نسبت به  افرادی که با آن سگ مانوس شده اند ساکت است ولی نسبت به غریبه ها سر و صدا می کند.

در بحث ریا، انسان زمانی می تواند شیطانِ بیرون خود را رام کند که شیطانِ درون را مهار کند و زمانی می تواند شیطانِ درون را مهار کند که : همنوع خود را آنقدر بالا نبیند که اعمال و رفتار خود را، ریاکارانه و برای رضای او انجام دهد.

 شیطانِ بیرون، اعمال انسان را زیبا جلوه می دهد تا نفس اماره بیدار شود و انسان را دچار ریا کند.

اگر انسان نفس خود را نسبت به ریا مهار نکند، ریا درمرحله اول او را به شرک می کشاند، مرحله دوم به کفر و در مرحله سوم به نفاق.

ایشان تاکید کرد: ریا در انسان بسیار خفی است در نتیجه صفتی خطرناک، مخفی و مرموز است که در قالب تقوا و به نام دین انسان را نابود می کند.

شیطان انسان را به اعمال منافی عفت وسوسه نمی کند، بلکه از راه ریا وسوسه می کند. همچنانکه شیطان طمع را در حضرت آدم (ع) بیدار کرد و او را وسوسه نمود و با طمع، از بهشت بیرون راند.

اگر می خواهد سوگولی خداوند باشد باید منتظر انواع سختیها و رنجها باشد و هرچه نفس اماره را بیشتر کنترل کند این سختیها بیشتر می شود.وقتی انسان نفس اماره را مهار می کند شرک ، کفر و نفاق از بین می رود و همه چیزِ، انسان تنها برای خداوند می شود.

انسان تا به قدرت الهی و رازقیت خداوند ایمان نداشته باشد، رها شدنش از نفس اماره محال است. لذا زمانی که ایمان پیدا می کند، از شیطان و در نتیجه از کفر ، شرک و نفاق رها می شود و در نهایت از شیطانِ بیرون، نجات پیدا می کند.

اگر انسان عمل را با خلوص نیت انجام دهد از شر شیطان و نفس اماره در امان خواهد بود، زیرا خداوند متعال انسان را از شر شیطان حفظ میکند و او را بزرگ و عزیز میکند.

در انتهای جلسه استاد اشاره کردند به اینکه:چگونه متوجه شویم که در وجود ما ریا هست یا خیر؟

اگر انسان عمل صالح و خیری را انجام دهد ولی دیگران به جای تعریف و تمجید از او به بدی یاد کنند، و او ناراحت نشد بداند که عملش خالص است و ریا نبوده است. درغیر این صورت عمل انسان خالص و برای رضای خدا نبوده بلکه ریا است.  

اعمال ماه ربیع الاول:

روز اوّل این ماه:

علما گفته اند مستحب است، به شکرانه هجرت موفّقیت آمیز رسول خدا صلى الله علیه وآله این روز را روزه بگیرند و صدقه و انفاق و احسان نمایند، و همچنین زیارت آن بزرگوار، در این روز مناسب است.
مرحوم «سیّد بن طاووس»، دعایى را براى این روز در کتاب اقبال نقل کرده است.

روز دوازدهم:

در این روز دو رکعت نماز مستحب است که در رکعت اوّل بعد از حمد، سه مرتبه سوره «قل یا ایّها الکافرون» و در رکعت دوم بعد از حمد، سه مرتبه سوره «توحید» خوانده شود.

روز هفدهم:

همان گونه که قبلا گفته شد این روز مطابق نظر مشهور علماى امامیّه، روز ولادت رسول خدا صلى الله علیه وآله و همچنین میلاد امام صادق علیه السلام است و روز بسیار مبارکى است و داراى اعمالى مى باشد:
1. غسل; به نیّت روز هفدهم ربیع الاوّل.

2.  روزه; که براى آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتى از ائمّه معصومین علیهم السلام آمده است: کسى که این روز را روزه بدارد، خداوند براى او ثواب روزه یکسال را مقرّر مى فرماید.

3. دادن صدقه، احسان نمودن و خوشحال کردن مؤمنان و به زیارت مشاهد مشرّفه رفتن.

4. زیارت رسول خدا صلى الله علیه وآله از دور و نزدیک;

 5. زیارت امیر مؤمنان، على علیه السلام نیز در این روز مستحب است با همان زیارتى که امام صادق علیه السلام در چنین روزى کنار ضریح شریف آن حضرت علیه السلام  وى را زیارت کرد.

6 تکریم، تعظیم و بزرگداشت این روز بسیار بجاست،

سزاوار است مسلمین با برپایى جشن ها و تشکیل جلسات، هرچه بیشتر با شخصیّت نبىّ مکرّم اسلام صلى الله علیه وآله، سیره و تاریخ زندگى او آشنا شوند و از آن، براى ساختن جامعه اى اسلامى و محمّدى بهره کامل گیرند.

 منبع:پایگاه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

به گزارش معاونت پژوهش موسسه آموزش عالی حوزوی زینبیه، مسابقه طراحی لوگو به مناسبت هفته کتاب از سوی مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران برگزار خواهد شد.

ایشان اعلام کرد: از طلاب علاقه مند به شرکت در این مسابقه دعوت می شود، آثار خود را تا روز شنبه مورخ 26 آبان 97 ساعت 9 صبح به واحد پژوهش تحویل دهند.

ند.