به نام خداوند بخشنده مهربان

وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ آل عمران/103

هفته وحدت تجلي بخش اتحاد ميان مسلمانان دنياست

هفته وحدت، ميلاد با سعادت حضرت پیامبر اعظم حضرت سیّدالمرسلین محمد مصطفی(ص) و پیشواي بزرگ مذهب جعفري، حضرت امام صادق (عليه السلام)، بر همه مسلمانان جهان تبريك و تهنيت باد

قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلى الله علیه وآله و سلّم) :

اَلْعالِمُ بَیْنَ الْجُهّالِ كَالْحَىّ بَیْنَ الاْمْواتِ، وَ إنَّ طالِبَ الْعِلْمِ یَسْتَغْفِرُلَهُ كُلُّ شَیء حَتّى حیتانِ الْبَحْرِ، وَ هَوامُّهُ،

وَ سُباعُ الْبَرِّ وَ أنْعامُهُ، فَاطْلُبُوا الْعِلْمَ، فَإنّهُ السَّبَبُ بَیْنَكُمْ وَ بَیْنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ، وَ إنَّ طَلَبَ الْعِلْمِ فَریضَهٌ عَلى كُلِ مُسْلِم.

دانشمندى كه بین گروهى نادان قرار گیرد همانند انسان زنده اى است بین مردگان، و كسى كه در حال تحصیل علم باشد تمام موجودات برایش طلب مغفرت و آمرزش مى كنند، پس علم را فرا گیرید چون علم وسیله قرب و نزدیكى شما به خداوند است، و فراگیرى علم، بر هر فرد مسلمانى فریضه است.

بحارالأنوار: ج 1، ص 172، ح 25

نهم ربیع الاول روز تجلّی حاکمیت مستضعفان بر جهان و روز نوید دهنده ی شکست نمرودیان و روز شادی شیعیان در تاجگذاری امام زمان _{عجّل الله تعالی فرجه الشریف} مبارک باد.

آقا ردای سبز امامت مبارکت
پوشیدن لباس خلافت مبارکت

ای آخرین ذخیره ی زهرایی حسین(ع)
آغاز روزگار امامت مبارکت

در ربيع الاول، اين ماه خجسته، نسيم سحری جان مايه عشق را به گستره خاكيان مي فرستد.

جوانه های تبسم لب ها را شاداب از طراوت تغزلی ديگر كرده و همگي قدوم نوزادی را كه سبب آفرينش است تبريك می گويند كه يا محمّد! به جمع خاكيان دوستدارت خوش آمدی!

حلول ماه ربیع الاول، ماه جشن و سرور اهل بيت(ع) مبارك باد

رحلت اندوه بار نبی مکرم اسلام

حضرت محمد

و شهادت غمبار دومین امام شیعیان و آزادگان جهان،

حضرت امام حسن مجتبی و

هشتمین اختر تابناک آسمان امام رضا

بر همه پویندگان راه آن بزرگواران تسلیت باد.

عجیب است! دلها را شیاطین صید کرده اند. چیزی که نیست، غصّه آخرت است.

وقتی که به قصد مجلس روضه برای توسّل به حضرت ابالفضل (علیه السّلام) راه می افتد، می رود که فلان حاجت دنیوی اش درست شود.

پس تو برای درست شدن حاجت دنیوی کار می کنی و بهانه اش را توسّل می گذاری.

اگر این حاجت تو بدون توسّل هم انجام می گرفت، دیگر کاری به حضرت عبّاس (علیه السّلام) نداشتی!

آیا گاهی شد که به این قصد متوسّل شوی که با حبّ علی (علیه السّلام) بمیرم؟ مبادا همین مختصر دوستی نیز ساعت ِ مرگ، مورد دستبرد شیاطین واقع شود؟

در روایات چنین رسیده است که بعضی سیصد هزار سال می گذرد تا به علی (علیه السّلام) برسند!

این مطلب عین حقیقت است، چرا؟ چون یک هزارم دلش علی (علیه السّلام) بوده است.
این حجابها باید برطرف گردد.

این دوستی های غیر باید زدوده شود تا به علی (علیه السّلام) برسد. یا امیرالمؤمنین! خودت نظر لطفی بفرما!
چه خوب سروده است که:

جز مهر حسین (علیه السّلام) هر آنچه باشد به دلم /  خون ساز و ز راه ِ دیده ام برون کن

امید است که ساعت مرگ با دوستی اهل بیت (علیهم السّلام) بمیریم.

از صحبتهای شهید محراب، شهید دستغیب