آفات زبان- اگر حرف ها ریخته شوند!
یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و قولوا قولا سدیدا یصلح لکم اعمالکم و یغفرلکم ذنوبکم
و من یطع الله و رسوله فقد فاز فوزا عظیما. سوره احزاب, آیه71
اى کسانى که ایمان آورده اید, تقواى الهى داشته باشید و سخن سنجیده و درست بگوئید تا خداوند اعمال شما را اصلاح کند و گناهانتان را بیامرزد و همانا کسى که خدا و رسولش را اطاعت کند, به رستگارى و فوز بزرگى نائل آمده است.
“ خيلي وقتها، حرفها از لاي انگشتانمان سرمي خورند و مي افتند.
خيلي وقت ها قبل از اينكه بگيريمشان مي ريزند. مي افتند و ديگر جمع كردنشان دست خودمان نيست.
جمله هايي كه هيچ كدام از روي فكر و انديشه نوشته نشده اند.
پس بايد ياد بگيريم دستمان را كدام طرفي بگيريم، به كدام يك از حرفها اجازه خروج بدهيم، اصلاً كي بگذاريم از زير دستمان در بروند؟!
حرفها را بايد در مشتها فشرد؛ رامشان كرد و سپس با دقت رهايشان كرد.
آن وقت است كه صفحه دفتر زندگي ما پر از حرفهايي است كه زيبا كنار هم چيده ايم.
حرفهايي كه به گفته مولايمان از دل مي آيند، نه از دهان:
«قلب الاحمق في فمه و لسان العاقل في قلبه»
امام علي علیه السلام: قلب احمق در دهان او؛ و زبان عاقل در قلب اوست. نهج البلاغه - حکمت 40
اشاره به این که انسان عاقل نخست اندیشه مى کند سپس سخن مى گوید در حالى که احمق نخست سخن مى گوید و بعد در اندیشه فرو مى رود به همین دلیل سخنان عاقل حساب شده، موزون، مفید و سنجیده است; ولى سخنان احمق ناموزون و گاه خطرناک و بر زیان خود او.
به قلم: زهرا قدوسی زاده - قم”
و نیز به یاد داشته باشیم که:
+ دل كه رنجيد از كسي خرسند كردن مشكل است شيشه بشكسته را پيوند كردن مشكل است
كـــوه را بـا آن بـزرگـي مـي تــــــوان همـــوار كــرد حـرف ناهمــوار را همـوار كردن مشكـــل است
+ یا سخن سنجیده گوی ای مرد دانا یا خموش
+ مزن بی تامل به گفتار دم نکو گوی گر دیر گویی چه غم
سخـن پــرورده ی پیــر کهن بـیـنـدیشــد آنکه گوید سخـن
