حضرت فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ بعد از رحلت پدر گرامیشان مدت اندكی در قید

حیات بودند كه مورخینبا اختلاف این مدت را از 75 روز تا هشت ماه ذكر كرده اند.

در این مدت درباره اهل بیت پیامبر ـ علیهم السلام ـو مخصوصاً نسبت به حضرت علی

ـ علیه السلام ـ و خانم فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ ظلم های فراوانی روا داشته

شد،از جمله غصب حق خلافت علی ـ علیه‎ السلام ـ و هجوم به درب خانه فاطمه زهرا

ـ سلام الله علیها ـو موارد دیگر كه منجربه ناراحتی فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ

نسبت به خلیفه اول و وابستگانش شد و لذا درروزهای آخر عمرش به شوهر خویش

وصیت می كند كه بعد از شهادت آن حضرت جنازه اش را شبانه دفن كند.

اما شاید شبهه ای مطرح شود که آیا دفن شبانه خلاف سیره رسول خدا است؟

بعبارت دیگر آیا در عصر پیامبر ـصلی الله علیه و آله ـ دفن شبانه انجام گرفته؟

و آیا اصولاً در شرع مقدس اسلام از دفن شبانه میّت منع شده؟

در كتب فقهی اسلامی چه از اهل تشیع و چه از اهل تسنن موردی كه دلالت بر منع

از دفن شبانه میّت شده باشد،وارد نشده و حتی نقل شده كه برخی از صحابه از جمله

ابی بكر را هنگام شب دفن كرده اند  و همچنین از كتاب صحیح بخاری از ابن عباس

نقل شده كه پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ بر مردی كه در شب دفن كرده بودند همراه

صحابه نماز خواندند .  یعنی اینكه پیامبر با نماز خواندن بر میّتی كه شب دفن كرده اند

و صحابه هم حضور داشته اند این عمل (دفن شبانه) را منع نكردند، چرا كه اگر این

عمل مخالف اسلام و روش پیامبر ـصلی الله علیه و آله ـ می بود حتماً پیامبر ـ صلی الله

علیه و آله ـ ازاین كار منع می نمودند. پس منع نكردن پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ

و خواندن نماز بر آن میت و دفن شبانه میت مذكور در عصر پیامبر ـ صلی الله علیه

و آله ـ همه دلالت بر این مطلب دارد كه این عمل خلاف شرع نبوده و حتی مورد تأیید

پیامبر بوده است.

  بعد از پیامبر چنانچه گفته شد ابی بكر (خلیفه اول) را نیز شبانه دفن كردند، پس دفن

شبانه جسد حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ توسط علی ـ علیه‎ السلام ـ خلاف سیره پیامبر

ـ صلی الله علیه و آله ـ نبوده و این ادعا بی مورد و باطل است.

دلیل دیگر بر اینكه دفن شبانه جسد حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ توسط علی ـ

علیه السلام ـ خلاف سنت و سیره نبوی نبوده، این است كه علی ـ علیه‎ السلام ـ

بر وصیت همسر محترمه شان عمل نموده و در اسلام و سیره پیامبر ـ صلی الله علیه

و آله ـ نه تنها از این گونه وصیت منعی نشده بلكه ما در موارد متعدد این گونه وصیتها

را شاهد هستیم.  در قران كریم  نیز در موارد متعدد به وصیت كردن اشاره شده و از

پیامبر اسلام ـصلی الله علیه و آله ـ نقل شده است كه مؤمن هنگام مرگ باید وصیت-

نامه اش همراهش باشد .

 منابع:

 1.ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، 

2.مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار،  ، ج43، ص214.

3 . بخاری، ابی عبدالله محمد بن اسماعیل بن ابراهیم، صحیح بخاری ، ج1، ص379