سلام ای پیشوای امین!
20 بهمن 1399
بیمار هجران توییم،
ای آشنا به تمامی دردها !
هر صبح وقتی چشم می گشایم ، وقتی زندگی با لبخند گرم خورشید بر زمین پهن می شود، دلخوشم به اینکه بایستم رو به روشن ترین سمت آبی آسمان و دست بر سینه بگذارم و از اعماق جانم عرض کنم:
السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصْبِحُ وَ تُمْسِي!
و چه دلنشین است این سلام های سپیده دمان و چه پرامید است حس گرم پاسخ پدرانه ی شما در ذره ذره ی وجودم …
مشام جهان، چشم انتظار آن شمیم روحبخش است…
اللهم عَجَّلَ لولیک الفَرَج