بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند به حضرت داوود (علیه السلام) وحی کرد که

اى داوود! هر گاه از بنده ی مؤمن من گناهى سر زند،

سپس از آن پشیمان شود و توبه كند و وقتی که از آن گناه یاد كند

و از من شرمنده شود، او را مى بخشــــــــم.

و آن گناه را از یاد فرشتگانى كه بر او نگهبانند مى برم

و گناهش را به كار نیك تبدیل می كنم

و از هیچ كس پروا ندارم، چرا که من مهربانترین مهربانانــــم

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ص130

ای خدای مهربانم! مهربانترین مهربانان! اگر باز هم از یاد بردیم آنچه با تو عهد کردیم و باز توبه شکستیم تکلیفمان چه می شود.

تو که چنین بی حساب ما را می بخشی چه می شود که باز فراموشمان می شود.

خدای مهربانم از تو می خواهم ایمانم را انگیزه ام را چنان قوی کنی که گر توبه شکستم باز سوی تو آیم.

خدایا چنان در دینم ثابت قدمم دار که لحظه ای حتی لحظه ای از یادت غافل نشوم و ذره ای غیر تو در دلم راه نیابد. که چه یافت آنکه تو را گم کرد و چه گم کرد آنکه تو را یافت …

کمکم کن آنچه انجام می دهم تنها برای رضای تو باشد نه غیر تو؛ که چون اینگونه شود مرا به غیر خود وامگذاری.

خدایا چگونه توانم لحظه ای روی برگرداندنت را تاب آورم که تنها امیدم تو هستی

و تو برایم از همه دنیا کافی!

دلنوشته اندیشه رشته تفسیر و علوم قرآن