سال نو نزدیک است و امسال بهار با ذکر یا فاطمه آغاز می شود. چه زیباست در این ایام، به زندگی خویش، رنگ و بوی فاطمی دهیم و در این فرصت سبک زندگی فاطمی را بیشتر تمرین کنیم. مگر نه اینکه بهترین الگوی سبک زندگی، در خانواده حضرت زهرا(س) است! چه خوب است به حرمت بانوی دو عالم (س) به مادران احترام بیشتری گذاریم، مهر و محبت را در خانواده بیشتر کنیم و از مادران شهدا غافل نشویم. با نقش مادری برای تربیت فرزندان خود بیشتر از پیش اهتمام ورزیم و برای عاقبت بخیری آنها دعا کنیم. ساده پوشی و ساده زیستی را رعایت کنیم.

سعی کنیم در این سال مطالعه بیشتری نسبت به سیره زندگی این بانوی بزرگوار داشته باشیم.

چه شایسته است رفتار و سکنات خویش را با صفات نیکوی آن بزرگوار بیشتر از پیش مزیّن کنیم. او صدیقه است یعنی کسی که صادقانه عمل کند و سخن گوید. او در بندگی صدّیق بود، چنانچه در  کلام گهربارشان می خوانیم: کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ بهترین مصلحت او را به سویش فرو خواهد فرستاد.¹

^{بنابراین بهتر است در این ایام به عبادات خود توجه بیشتری داشته باشیم به ویژه نماز اول وقت! دیگران را نیز در این امر با خویش همراه سازیم، که ارزش فاطمه‌ زهرا(س) به عبودیت و بندگى خداست.}

می توانیم نوروز داشته باشیم و بیشتر از هر سال فاطمی زندگی کنیم؛ مگر نه اینکه نوروز برابر است با صله رحم، دید و بازدید از بزرگان و اقوام، هدیه دادن، دستگیری از ضعیفان و کمک به مستمندان! و مگر سیره آن حضرت خلاف این عادات پسندیده است!

اما به یاد داشته باشیم حرمت این روزها را نشکنیم. با نشاط باشیم، ولی از شادی‌هایی که از آن به لهو و لعب تعبیر می‌شود پرهیز کنیم. سزاوار است مجالس خانگی در منازلمان برپا کنیم -حتی به مدت یک شب- و از همسایه‌ها و فامیل جهت شرکت در این مجلس دعوت کنیم.  بهتر است در دید و بازدیدها به جای کلمه «تبریک» یا «مبارک» از عباراتی چون «سال خوبی داشته باشید» یا «سال پرخیر و برکتی داشته باشید» یا «نوروزتان فاطمی» استفاده کنیم؛ چرا که نوروز منافاتی با فاطمیه ندارد.

از همه مهمتر به یاد داشته باشیم آنچه ارزشمند است رفتار و گفتار ماست؛ بنابراین با افراط و تعصب بی جا، باور دیگران را نسبت به ارزش های دین تخریب نکنیم.

امسال شیعیان جهان، نوروزشان را برپا می‌کنند اما جشن و سرور ندارند و در این ایام از یاد دختر رسول خدا و “ایام فاطمیه” لحظه‌ای غافل نمی‌شوند، غم شیعه با آجیل و لباس نو و… التیام نمی‌یابد و آرام نمی‌گیرد، آرامش در ظهور مهدی(عج) فرزندی از فرزندان زهراست، او که بیاید «روزمان»، نو می‌شود و عید نوروز واقعی را جشن می گیریم.

روزها نو نشده، کهنه‌تر از دیروز است/گر کند یوسف زهرا نظری، نوروز است

————————————————

پی نوشت:

1. بحار الانوار، ج 70، ص 249.

2. قسمت آخر نوشته برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی صراط است.

نوشته و تنظیم: اجاقی گرایش تفسیر