﷽

چرایی آسایش کفار در دنیا
رنج و سختی کافران با ثروت زیاد

سوره توبه، آیه ی۵۵

فَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ

ترجمه: اموال و فرزندانشان تو را به شگفت نیاورد؛ خدا می خواهد آنان را در این زندگی دنیا به وسیله آنها عذاب کند، و جانشان در حالی که کافرند بیرون رود.

توضیح: قرآن کریم، رفاه و برخورداری از امکانات مادی فراوان را مایه ی درد سر و سختی بیشتر برای کافران دانسته و نوعی عذاب دنیوی برای آنان معرفی کرده است. این مطلب در برخی آیات همچون آیات فوق بیان شده است. توضیح مطلب فوق از این قرار است که یکی از راه های عذاب کافران، همین امکانات دنیوی است؛ زیرا از سویی آنان آنان را به حرص و طمع تا پایان عمر وا می دارد؛ از سوی دیگر، دچار اضطراب و ناامنی برای حفظ اموالشان می گردند؛ از دیگر سو، هنگام مرگ، چشم پوشی از این همه نعمت ها برایشان ناگوار و تلخ است. هم چنین زندگی این گونه انسان ها غالبا همراه با حسادت و رقابت های بیهوده و امراض روحی چون افسردگی و پوچ انگاری می گذرد؛ به گونه ای که لذات و شیرینی ها بر آنان تلخ و ناگوار می گردد.

حدیث: امام باقر علیه السلام: « مَثَل الْحَریصِ عَلی الدُّنیا مَثَلُ دُودَةِ القَزِّ، کُلَّما ازْدادَت مِنَ القَزِّ عَلی نَفسِها لَفّاً کانَ اَبعَدَ لَها مِنَ الخُروجِ حَتّی تَموتَ غَمّاً ؛ مثل انسان حریص بر دنیا، چون کرم ابریشم است که هر چه تلاش می کند، بیشتر پیله افکنده و نجاتش سخت تر می شود تا از شدت حرص و غم بمیرد».

کافی،ج۲ص۲۱۶ح۷