﷽

برخی از آداب تلاوت قرآن

تدبر
سوره ص، آیه ۲۹

كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ

[اين] كتابى مبارك است كه آن را به سوى تو نازل كرده‏ ايم تا در [باره] آيات آن بينديشند و خردمندان پند گيرند.

توضیح: در این آیه، هدف از نزول قرآن، تدبر در آیاتش بیان شده است.‌ تدبر در قرآن به معنای اندیشیدن در اهداف و مقاصدی که آیات قرآن به آن اشاره دارد. تلاوتی که با تدبر در آیات همراه نشود، کم ثمر است؛ چنانچه اگر شخصی به گنجینه ای از طلا و جواهر گران بها دست یابد، ولی تنها به مشاهده و شمارش مقدار آن سنده کند‌ و اندوخته ای بر ندارد. قرآن کریم در آیه ۲۴ سوره محمد، عدم تدبر در آیات را نشانه ی قفل شدن قلب ها و غفلت دانسته است. متاسفانه برخی از مسلمانان به آداب مقدماتی چون تجوید، زیبایی صوت و … بیشتر از ادب نهایی و غایی تلاوت اهمیت می دهند و به تعبیری، با وجود فراگیری مقدمات بایسته ی تلاوت، خود را در آن مرحله متوقف نموده اند.

حدیث: امام علی(ع): ” لاخَیْرَ فى قِرائَة لا تَدَبُّرَ فیها؛ قرائتی که تدبر در آن نباشد خیری در آن نیست.”

مشکات الانوار، ص۱۳۸