کسی می تواند از سیم خاردار های دشمن عبور کند که در سیم خاردارهای نفس خود گیر نکرده باشد.

شهید علی چیت سازیان

ماه ضیافت الهی رو به پایان است، چقدر از این روزها بهره مند شدیم؟

ماهی که ابتدایش رحمت و میانه اش مغفرت و پایانش آزادی از آتش جهنم است؛ درهای آسمان در اولین شب آن گشوده شده و تا آخرین شب بسته نمی شوند؛ ماهی که خداوند در آن حسنات را می افزاید و گناهان را پاک می کند. ¹

لحظات شیرین و خاطره انگیزی است آماده شدن برای رفتن به میهمانی؛ چه رسد به آنکه میزبان خالق بی همتا باشد. خالقی که مهربانی اش زبان زد خاص و عام است؛ رحمتش فراگیر و عطا و بخشش تابع حساب و کتاب نیست؛ و اما پایان میهمانی، ناگهان چه زود دیر می شود. چشم بر هم می زنی باید بساطت را جمع کنی و آماده رفتن شوی.

و چه غم انگیز است لحظات خداحافظی.

همیشه آداب و اخلاق میزبان بر میهمان تاثیر گذار است. ای کاش توانسته باشیم از صفات خوب میزبان این ماه و خان بزرگ و گنجینه بی پایان الهی اش بهره مند شده باشیم و همه این صفات را با خود همراه کنیم که تا میهمانی بعدی شاید رخصتی نباشد. صفاتی چون بخشش، مهربانی، صداقت، ایمان، صبر، گذشت، نوع دوستی، یک رنگی و …

ای کاش توانسته باشیم میهمان خوبی برای خالقمان بوده و حدود و حرمت های میزبان را حفظ و رعایت کرده باشیم تا سزاوار به فضل و عنایت او شویم.

حضرت جود و کرامت، امام رضا علیه السلام می فرمایند: همانا خداوند صاحب عزت و جلال، ماه رمضان را میدان مسابقه ای برای بندگانش آفرید تا در این ماه با پیروی از خداوند به سوی بهشت پیشی گیرند. پس گروهی پیشی گرفتند و به پیروزی دست یافتند و کسانی دیگر باز ماندند و محروم گشتند. شگفتا (و شگفتا) از کسی که سرگرم خنده و بازی است (آن هم) در روزی که نیکوکاران ثواب و اجر می برند و کوتاهی کنندگان محروم می شوند. به خدا قسم اگر پرده و حجاب ها کنار رود، هر آینه نیکوکار به کردار نیک خود و گناهکار به گناهش مشغول می شود. ²

+ خدایا یاریمان ده همانا از گروه دوم نباشیم که اگر چنین شود پاک بازنده ایم.

+ پروردگارا! عطای خود را که بندگانت در سایه رفاه و آسایش آن سعادتمندانه زندگی می کنند ادامه بده. ³

———————————–

1. بحارالانوار، ج 69، ص 043، ح 5.

2. اصول کافی، ج 4، ص 181.

3. بخشی از دعای 45 صحیفه سجادیه

به قلم : اندیشه،  "گرایش تفسیر”

هوا دارد روشن می شود. قامت می بندم برای یک نماز آرام و در حد توانم، باتوجه. یادم می افتد به جمله ای که همین چند وقت پیش نوشتم: اگر روزی مادر شوم یا خودم دیوانه می شوم یا طفل معصوم از همه جا بی خبر را دیوانه می کنم!

+ و بدانید اموال و اولاد شما وسیله آزمایش اند. (سوره انفال/ آیه 28)

به قلم: ف.اسلامی

انسان نماز را خوب بخواند، با توجه بخواند، حضور قلب داشته باشد. حضور قلب يعنى انسان از آنچه كه ميگويد و آنچه كه در ذهنش ميگذرد و بر زبانش جارى ميشود، غافل نباشد؛ اينجور نباشد كه نفهمد. مثلاً من كه حالا دارم با شما حرف ميزنم، خب، شما مخاطبيد. انسان توجه دارد كه يك مخاطبى دارد و دارد گوش ميكند و دارد حرف ميزند. در نماز هم همين جور باشد؛ يك مخاطبى داشته باشيم، با او حرف بزنيم. من حتّى عرض ميكنم اگر كسى معناى نماز را هم نداند، اصلاً هيچ نداند معناى اين عبارات چيست، اما همين قدر بداند دارد با يكى حرف ميزند، دارد با خدا حرف ميزند، اين قضيه انسان را نزديك ميكند - «قربان كلّ تقىّ»- اين خودش مقرب است؛ تا اينكه حالا مثل ماها كه معنايش را ميدانيم و تفسيرش را ميدانيم و چندين كتاب درباره‌اش خوانده‌ايم، اما وقتى كه نماز ميخوانيم، بالمرّه يادمان ميرود كه چه كار داريم ميكنيم. به قول صائب - حالا شعرش يادم نمى‌آيد، اما مضمونش اين است - غير از خدا كه به يادت نمى‌آيد، هر چى ديگر توى نماز يادت مى‌آيد؛ گم كرده باشى، پيدا ميكنى. ۱۳۹۰/۰۱/۲۳

حضور قلب و توجه، كارى است كه به تمرين احتياج دارد. كسانى كه اين كارها را كرده‌اند و بلدند، به ما ياد مى‌دهند كه انسان بايد در حال نماز، خود را در حضور يك مخاطب عالى‌شأن و عالى‌مقام كه خالق هستى است و مالك همه‌ى وجود انسان است، احساس كند. هر مقدار از نماز كه توانست اين حالت را داشته باشد، به تعبير روايات اين نماز، نمازِ مقبول است و آن خاصيت و اثر را خواهد بخشيد. و ديگر آثار نماز - كه نمى‌شود آثار نماز را در چند جمله يا در چند فقره‌ى كوتاه خلاصه كرد - بر اين مترتب مى‌شود. ۱۳۸۵/۰۶/۲۷

نماز همان ذكرى است، همان آب حياتى است كه انسان به دل خود مى‌بخشد؛ نمازِ با توجه؛ توجه به معنا، توجه به اينكه در مقابل خدا قرار داريم. نماز را اين‌طورى بخوانيد. وقتى به نماز مى‌ايستيد، به ياد بياوريد كه در مقابل خداوند متعال ايستاده‌ايد و داريد با او حرف مى‌زنيد. در سرتاسر نماز سعى كنيد اين حالت حفظ بشود، آنوقت اين نماز اثر مى‌گذارد و دل انسان را مثل اكسير عوض مى‌كند. اكسير ماده‌ى كيميايى است كه مى‌گويند مس را طلا مى‌كند. دل ما از مس هم كه باشد، اكسير ذكر آن را به طلا تبديل مى‌كند. اين، خيلى مهم است. ۱۳۸۶/۰۲/۱۹

منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR

باید عبادات را شناخت. عبادات هم جسم و روحى دارند. جسم عبادات، به تنهایى كافى نیست. نماز را كه انسان بخواند ولى در حال نماز توجه به خود ذكر نداشته باشد، ملتفت نباشد كه چه مى‌گوید و با چه كسى حرف مى‌زند، مضامین نماز را به‌كلى از روى غفلت ادا بكند، این نماز، نماز بى‌فایده‌اى است.

البته كسانى كه عربى نخوانده‌اند و معناى این جملات را نمى‌دانند، اگر در حال نماز همین اندازه توجه پیدا كنند كه با خدا حرف مى‌زنند و به یاد خدا باشند، این هم بهره خوبى است؛ ولى سعى كنید كه معناى نماز را بدانید. یاد گرفتن معناى نماز، كار خیلى آسانى است؛ خیلى زود مى‌توانید ترجمه این چند جمله را یاد بگیرید. نماز را با توجه به معناى آن بخوانید. این نماز است كه «قربان كلّ تقىّ» خواهد بود. نمازْ نزدیك‌كننده انسان به خداست اما نزدیك‌كننده انسان باتقوا. ۱۳۶۹/۰۲/۰۶

همه‌ى آحاد نمازگزار بايد سعى كنند كه نماز را با توجه به معانى كلمات بخوانند، يعنى در نماز با خداى عزيز و رحيم سخن بگويند. اين است آن سرچشمه‌ى فيضى كه جان نمازگزار را سيراب مى‌كند. البته اين حقيقت نبايد دستاويزى براى نفس بهانه‌گير باشد كه اگر توفيق چنين توجه و حضورى نيافت، نماز را ترك كنند. نماز در هر صورت واجب و فريضه است و تاركِ نماز بزرگترين فرصت ارتباط با خداوند سبحان را از دست مى‌دهد.

لازم است دست‌اندركاران، اوراقى شامل ترجمه‌ى نماز در همه‌ى سطوح، فراهم و ميليونها نسخه از آن را در همه جا منتشر كنند. به هر كسى بايد اين امكان را بدهيد كه معانى كلمات نماز را بفهمد. ۱۳۷۷/۰۶/۱۸

منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی  KHAMENEI.IR