﷽

روز چهارم

اقسام توحید
توحید در ذات و صفات
سوره توحید

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ
اللَّهُ الصَّمَدُ
لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ
وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ

ترجمه: بگو خداوند یکتاست
- خدا بی نیاز است( که همه‌ی موجودات هستی برای رفع نیازشان روی به او کنند)
- نه زاییده و نه زاییده شده ( فرزند ندارد و فرزند کسی نیست)
- هیچ کس( در ذات و صفات) همانند و همتای او نیست.

توضیح: مقصود از توحید ذاتی خداوند متعال آن است که او مثل و شبیهی در ذات مقدس خود ندارد.

توحید صفاتی نیز به دو معنا گفته شده‌است :۱_ صفات خداوند، عین ذات اوست. یعنی خداوند، مرکب از ذات و صفات نیست. به عبارت دیگر، چنین نیست که ذات خداوند از یک جهت عالم باشد و از جهت دیگر قادر و مختار باشد؛ بلکه علم، قدرت، اختیار و دیگر صفات او عین حقیقت وذات او می باشند.

۲_ خداوند در اوصافش بی همتاست و مثل و مانندی ندارد. آیه ی اول بر تفسیر اول از توحید صفاتی و آیه آخر بر تفسیر دوم آن اشاره دارد؛ ضمن آن که هر دو آیه توحید ذاتی را نیز دربر دارد. (دقت کنید)

حدیث : امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

… كَمَالُ الْإِخْلَاصِ لَهُ نَفْيُ الصِّفَاتِ عَنْهُ…

.. کمال اخلاص(و یکتایی) برای خداوند نفی صفات(مخلوقات) از اوست.

نهج البلاغه؛ خطبه ۱