سلام و درود خدا بر یگانه بانوئی که در عرش الهی محبوب ملائکه مقرب و هم کلام با برترین آنان و حامل علم خدا یعنی جبرئیل امین بود. درود بیکران خداوند بر فاطمه(سلام الله علیها) که بهجت قلب و نور چشم رسول (صلی الله علیه و آله و سلّم) و عزیزترین انسان‌ها در پیشگاه او بود؛ وجودی که نور پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) سراسر او را احاطه نموده بود و از جهت شبیه‌ترین مردم در رفتار و کردار به رسول خدا بود.

«در شخصيت او همين بس که اول شخص وارد شونده بر بساط قرب الهي، اوست؛ چرا که رسول خدا فرمود: “فاطمه نخستين کسي است که به بهشت وارد مي شود.” (1)

او يگانه گوهري است که خداوند به بعثت پيغمبر خاتم بر مؤمنين منت نهاد (سوره آل عمران آيه64) و به وجود آن گوهر، بر آن سرور منت نهاد و فرمود: “ما به تو کوثر داديم، پس بر پروردگارت درود فرست و قرباني کن.” (2)

آيا پس از رحلت رسول خدا، چه شد که چنين کسي با دلي پر درد، گفت: ” بر من مصيبت هائي فرود آمد که هرگاه بر روزهاي روشن فرود مي آمد، چونان شب، تيره و تار مي شدند” (3)، و هنگامي که به خاک سپرده شد، از بدن رنجور او، شبحي باقي مانده بود. ” مانند شبحي گشته بود” (4) و اميرالمؤمنين در اين مصيبت، آنچنان از پاي درآمد که به رسول خدا گفت: “اما اندوه من (در فقدان فاطمه) هميشگي است و از اين پس هر شب من، تا به سحر به بيداري خواهد گذشت” (5)»  (فرازي از بيانات آيت الله العظمي وحيد خراساني)

در آستانه ی شهادت جانگداز دُخت مکرم نبی اسلام، سیدة نساء العالمین، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها قرار داریم. به همین مناسبت مؤسسه آموزش عالی حوزوی زینبیه این مصیبت را به ساحت مقدس امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، و محبّان و پیروان آن حضرت تسلیت عرض می نماید.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلبم فرمود: نام دخترم را از آن جهت فاطمه گذاردم که خداوند عزّ و جلّ او و دوستدارنش را بر آتش جهنّم حرام کرده است. /بحارالانوار ج43، باب اول، ص142

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1) ” اول شخص يدخل الجنة ، فاطمه ” ، ( ميزان الإعـتدال ، جلد 2 ، صفحه 131 )

2) ” انا اعطيناک الکوثر - فصل لربک وانحر” ، سوره مبارکه کوثر ، آيات 1 و 2

3) ” صبت علي مصائب لو انها ثبت علي الايام صرن لياليا ” ، ( بحارالأنوار جلد 79 صفحه 106)

4) ” و صارت کالخـيال ” ، ( دعائم الإسلام ، جلد 1 ، صفحه 232 )

5) ” امّا حزني فـسرمد و امّا ليلي فـمـسهّـد ” ، ( نهج الـبلاغه ، خطبه شماره 202 )