چشم به راهیم شاید!

کشتی نجاتی بر ساحل بشریت کناره گیرد

ناخدا نوحی بخواند رستگاران را به عرشه

شاید ابراهیمی تیشه بر دوش

ریشه زند بت و بتخانه ها را

شاید عصایی ز آستین موسایی بر آید

و سینه شکافد نیل سرکشی و طغیانگری را

شاید دم احیاگرانه عیسایی،

تن رو به مرگ گیتی را حیاتی دوباره دمد

یا که نسیمی از دریای رحمت بوزد

و بغض انتظار را به اشک حضور بدل کند