راغب اصفهانی در تعریف لغوی حسادت آورده است که؛ حسادت آرزوی از دست رفتن نعمت کسی است که واقعا مستحق آن بوده تا جایی که ممکن است حتی برای از بین بردن آن نعمت تلاش هم بکند و شهید دستغیب در تعریف حسادت به این نکته اشاره می کند که هر کس از دیدن یا شنیدن نعمت دیگری اعم از مال، فرزند، علم و … ناخشنود و خشمگین شود و نتواند این نعمت و دارایی را در او ببیند و نابودی آن را آرزو کند یا گرفته شدن نعمت از دیگری و رسیدن آن نعمت به خودش را بخواهد، مبتلا به حالت درونی حسادت می باشد.

همچنین گورینه و روسو در تعریف حسادت آورده اند: حسادت احساس منفی است که با دیدن امتیازی که ما نداریم یا آرزو داریم فقط ما داشته باشیم به ما دست می دهد. بنابراین اگر کسی به خاطر نابودی نعمت دیگری خوشحال شود یا به خاطر ناگواری های دیگری شادمان گردد یا به خاطر اینکه کسی نعمتی دست پیدا کرده غمگین شود و آن را برای خودش بخواهد، حسود است.

البته فراموش نکنید که منظور از آرزو کردن یک خواسته و علاقه معمولی نیست بلکه داشتن یک میل و آرزوی شدید برای از بین بردن یا نابودی امتیاز صاحب نعمت و داشتن تاثر و ناراحتی شدید به خاطر اینکه او امتیازی را به دست آورده است.

آیا من حسود هستم؟

معمولا بعد از تعریف یک مفهوم چه آن مفهوم یک فضیلت باشد و چه آن مفهوم یک رذیلت باشد، به خودم نگاه می کنم تا بفهمم چقدر این ویژگی مثبت یا منفی درون من وجود دارد. در ادامه مطلب پرسشنامه حسادت برای شما بیان می شود و از شما تقاضا دارم با صداقت و بدون نقاب های درونی تان به آن پاسخ دهید تا علاوه بر دستیابی به یک خودشناسی واقعی، بتوانید بیش از گذشته در مسیر سلامتی و رضایت از زندگی قدم بردارید.

پرسشنامه سنجش حسادت

آزمون خودسنجی حاضر بر مبنای آیات و روایات اسلامی تهیه و اعتباریابی شده است. در این پرسشنامه از شما خواسته می شود با مطالعه هر جمله، گزینه ای را که با وضعیت خود منطبق می بابید علامت بزنید. البته به یاد داشته باشید در این پرسشنامه نخستین پاسخی که به ذهن شما خطور می کند، مورد نظر باشد و از شما خواسته شده به همه گزاره های آزمون پاسخ دهید و تنها یک پاسخ را انتخاب کنید.

دریافت پرسشنامه

به قلم سمیرا میرزایی (دانشجوی دکترای مشاوره خانواده)

سلام و درود خدا بر یگانه بانوئی که در عرش الهی محبوب ملائکه مقرب و هم کلام با برترین آنان و حامل علم خدا یعنی جبرئیل امین بود. درود بیکران خداوند بر فاطمه(سلام الله علیها) که بهجت قلب و نور چشم رسول (صلی الله علیه و آله و سلّم) و عزیزترین انسان‌ها در پیشگاه او بود؛ وجودی که نور پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) سراسر او را احاطه نموده بود و از جهت شبیه‌ترین مردم در رفتار و کردار به رسول خدا بود.

«در شخصيت او همين بس که اول شخص وارد شونده بر بساط قرب الهي، اوست؛ چرا که رسول خدا فرمود: “فاطمه نخستين کسي است که به بهشت وارد مي شود.” (1)

او يگانه گوهري است که خداوند به بعثت پيغمبر خاتم بر مؤمنين منت نهاد (سوره آل عمران آيه64) و به وجود آن گوهر، بر آن سرور منت نهاد و فرمود: “ما به تو کوثر داديم، پس بر پروردگارت درود فرست و قرباني کن.” (2)

آيا پس از رحلت رسول خدا، چه شد که چنين کسي با دلي پر درد، گفت: ” بر من مصيبت هائي فرود آمد که هرگاه بر روزهاي روشن فرود مي آمد، چونان شب، تيره و تار مي شدند” (3)، و هنگامي که به خاک سپرده شد، از بدن رنجور او، شبحي باقي مانده بود. ” مانند شبحي گشته بود” (4) و اميرالمؤمنين در اين مصيبت، آنچنان از پاي درآمد که به رسول خدا گفت: “اما اندوه من (در فقدان فاطمه) هميشگي است و از اين پس هر شب من، تا به سحر به بيداري خواهد گذشت” (5)»  (فرازي از بيانات آيت الله العظمي وحيد خراساني)

در آستانه ی شهادت جانگداز دُخت مکرم نبی اسلام، سیدة نساء العالمین، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها قرار داریم. به همین مناسبت مؤسسه آموزش عالی حوزوی زینبیه این مصیبت را به ساحت مقدس امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، و محبّان و پیروان آن حضرت تسلیت عرض می نماید.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلبم فرمود: نام دخترم را از آن جهت فاطمه گذاردم که خداوند عزّ و جلّ او و دوستدارنش را بر آتش جهنّم حرام کرده است. /بحارالانوار ج43، باب اول، ص142

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1) ” اول شخص يدخل الجنة ، فاطمه ” ، ( ميزان الإعـتدال ، جلد 2 ، صفحه 131 )

2) ” انا اعطيناک الکوثر - فصل لربک وانحر” ، سوره مبارکه کوثر ، آيات 1 و 2

3) ” صبت علي مصائب لو انها ثبت علي الايام صرن لياليا ” ، ( بحارالأنوار جلد 79 صفحه 106)

4) ” و صارت کالخـيال ” ، ( دعائم الإسلام ، جلد 1 ، صفحه 232 )

5) ” امّا حزني فـسرمد و امّا ليلي فـمـسهّـد ” ، ( نهج الـبلاغه ، خطبه شماره 202 )

نوروز شد و بهار زیبا آمد

سبزینه ای بر قامت دنیا آمد

بر سفره ی هفت سین، کنار قرآن

گلبانگ دعا به روی لبها آمد

هر حال که حُسن است طلب بنمودیم

ذکر فرج حضرت مولا آمد

دستان علی مدد کند ایران را

سالی که قرین به نام زهــــــرا ست آمد

سال نو نزدیک است و امسال بهار با ذکر یا فاطمه آغاز می شود. چه زیباست در این ایام، به زندگی خویش، رنگ و بوی فاطمی دهیم و در این فرصت سبک زندگی فاطمی را بیشتر تمرین کنیم. مگر نه اینکه بهترین الگوی سبک زندگی، در خانواده حضرت زهرا(س) است! چه خوب است به حرمت بانوی دو عالم (س) به مادران احترام بیشتری گذاریم، مهر و محبت را در خانواده بیشتر کنیم و از مادران شهدا غافل نشویم. با نقش مادری برای تربیت فرزندان خود بیشتر از پیش اهتمام ورزیم و برای عاقبت بخیری آنها دعا کنیم. ساده پوشی و ساده زیستی را رعایت کنیم.

سعی کنیم در این سال مطالعه بیشتری نسبت به سیره زندگی این بانوی بزرگوار داشته باشیم.

چه شایسته است رفتار و سکنات خویش را با صفات نیکوی آن بزرگوار بیشتر از پیش مزیّن کنیم. او صدیقه است یعنی کسی که صادقانه عمل کند و سخن گوید. او در بندگی صدّیق بود، چنانچه در  کلام گهربارشان می خوانیم: کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ بهترین مصلحت او را به سویش فرو خواهد فرستاد.¹

^{بنابراین بهتر است در این ایام به عبادات خود توجه بیشتری داشته باشیم به ویژه نماز اول وقت! دیگران را نیز در این امر با خویش همراه سازیم، که ارزش فاطمه‌ زهرا(س) به عبودیت و بندگى خداست.}

می توانیم نوروز داشته باشیم و بیشتر از هر سال فاطمی زندگی کنیم؛ مگر نه اینکه نوروز برابر است با صله رحم، دید و بازدید از بزرگان و اقوام، هدیه دادن، دستگیری از ضعیفان و کمک به مستمندان! و مگر سیره آن حضرت خلاف این عادات پسندیده است!

اما به یاد داشته باشیم حرمت این روزها را نشکنیم. با نشاط باشیم، ولی از شادی‌هایی که از آن به لهو و لعب تعبیر می‌شود پرهیز کنیم. سزاوار است مجالس خانگی در منازلمان برپا کنیم -حتی به مدت یک شب- و از همسایه‌ها و فامیل جهت شرکت در این مجلس دعوت کنیم.  بهتر است در دید و بازدیدها به جای کلمه «تبریک» یا «مبارک» از عباراتی چون «سال خوبی داشته باشید» یا «سال پرخیر و برکتی داشته باشید» یا «نوروزتان فاطمی» استفاده کنیم؛ چرا که نوروز منافاتی با فاطمیه ندارد.

از همه مهمتر به یاد داشته باشیم آنچه ارزشمند است رفتار و گفتار ماست؛ بنابراین با افراط و تعصب بی جا، باور دیگران را نسبت به ارزش های دین تخریب نکنیم.

امسال شیعیان جهان، نوروزشان را برپا می‌کنند اما جشن و سرور ندارند و در این ایام از یاد دختر رسول خدا و “ایام فاطمیه” لحظه‌ای غافل نمی‌شوند، غم شیعه با آجیل و لباس نو و… التیام نمی‌یابد و آرام نمی‌گیرد، آرامش در ظهور مهدی(عج) فرزندی از فرزندان زهراست، او که بیاید «روزمان»، نو می‌شود و عید نوروز واقعی را جشن می گیریم.

روزها نو نشده، کهنه‌تر از دیروز است/گر کند یوسف زهرا نظری، نوروز است

————————————————

پی نوشت:

1. بحار الانوار، ج 70، ص 249.

2. قسمت آخر نوشته برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی صراط است.

نوشته و تنظیم: اجاقی گرایش تفسیر