سرنوشت انسان دارای یك معنای دو بعدی است:

1 - درجائی ممكن است تغییر داده شود و شكل یابد.

2 - در جائی لازم است كه تحمل شود.

ارزشهای نگره ای (نگرش فرد به ارزشها) در شرایط محیطی غیر قابل تغییر مانند بیماری های علاج ناپذیر و زندانی شدن در بازداشتگاه های نظامی برای ایستادگی كردن ضروری است.

از طریق ارزش های نگره ای حتی جنبه های حزن انگیز وجود انسان -مثلث حزن انگیز درد، گناه و مرگ- می‌توانند به چیزی مثبت تبدیل شوند.

ارزشهای نگره ای موقعی وارد میدان می شوند كه نتوان در سرنوشت تغییری ایجاد كرد. موقعیت های گریز ناپذیر منفی به انسان ها فرصتی می دهند تا به بالاترین ارزشهای خود حقیقت ببخشند و به عمیق ترین معنای زندگی كه معنای رنج بردن است، برسند _{(فرانكل،1963)}.

مردم می توانند انتخاب كنند كه چگونه به رنجها پاسخ دهند. برای مثال معنای زندگی می تواند تا آخرین لحظات حیات یك بیمار علاج ناپذیر باقی بماند.

فرانكل از قول گدی ¹ می گوید:

” هیچ مخمصه ای وجود ندارد كه ما یا با عمل كردن و یا با تحمل كردن نتوانیم به آن شرافت ببخشیم” _{(فرانكل، 1955)}.

بعضی مردم میتوانند رنج ها را تحمل كنند و به این وسیله توانمندتر و قوی تر می شوند . اگر چه كه مردم ممكن است قربانی سرنوشت شوند ، ولی در عین حال می توانند اراده ی درونی خود را تقویت كنند تا موقعیت سخت را به سطحی از كمالات انسانی تبدیل كنند.² ‌_{(نلسون،2001)}

ادامه دارد …

——————————————–

منابع و پاورقی:

1 - Goethe
2- Nelson-Jones.Richard.(2001).Theory and Practice of counselling & Therapy.London and New York:Continuum

مقدمه ای بر رنج آدمی (1)

مقدمه ای بر رنج آدمی (2)